အိပ္ခ်္အိုင္ဗီ လူနာနဲ႔ ခြဲစိတ္ခန္း

ကမၻာေပၚမွာ ရွိသမွ် ဆရာဝန္ ေတြအားလံုး ဟာ ကမၻာ့ ဆရာဝန္ အသင္းႀကီး က ထုတ္ျပန္ ထားတဲ့ ဂ်ီနီ ဗာ ေၾကညာစာတမ္းႀကီးကို ေလးစား လိုက္နာ ၾကရ ပါတယ္။ ဒီေၾကညာခ်က္ မွာ ဆရာဝန္တိုင္းဟာ လူနာတိုင္းကို တန္းတူညီတူ အခြင့္အေရးေတြ ေပး ၾကရၿပီး သာတူညီမွ်တဲ့ ကုသခ်က္ ေတြကို ေပးၾကရတဲ့အတြက္ ဘယ္လူ နာကိုမွ ခြဲျခားဆက္ဆံလို႔မရႏိုင္ပါဘူး။ လူနာဘက္ကကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ဆရာ ဝန္နဲ႔ ကုသဖို႔ေရြးခ်ယ္လို႔ရႏိုင္ေပမယ့္ ဆရာဝန္ဘက္ကေတာ့ ဘယ္လူနာကို ျဖင့္ မကုသႏိုင္ဘူးလို႔ ျငင္းပိုင္ခြင့္ မရွိ ပါဘူး။ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းနဲ႔ ကြ်မ္းက်င္မႈ ေဘာင္အတြင္းမွာရွိတဲ့ ေရာဂါမွန္သမွ် ကို ကုသေပးၾကရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္မကြ်မ္းက်င္တာကိုေတာ့ မကြ်မ္း က်င္တဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပၿပီး လူနာကို ျငင္းပယ္ပိုင္ခြင့္ရရွိပါတယ္။
ကြ်မ္းက်င္ မႈ ေဘာင္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ကုသလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ လူနာက အိုမင္းေနလို႔၊ အသား မည္းေနလို႔၊ အဝတ္အစားညစ္ပတ္ ေပေရေနလို႔ စသျဖင့္ အဆင့္အတန္း ခြဲျခားၿပီး ေဆးကုသေပးလို႔လည္း မရ ႏိုင္ပါဘူး။ လူနာကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာ ေပၚ မူတည္ၿပီး ခြဲျခားဆက္ဆံလို႔လည္း မရတဲ့အတြက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ေတြ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ေဆး႐ံုေတြမွာ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္လူနာေတြကို ေဆးကုသေပးေနရၾကရၿပီး အစၥလာမ္ ဘာသာဝင္ေတြ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ေဆး႐ံုေတြမွာလည္း ဗုဒၶဘာသာဝင္ သီလရွင္ေတြ ေဆးကုသခံယူေနၾက တာကို ေတြ႕ျမင္ရႏိုင္ပါတယ္။
လူနာ တစ္ေယာက္မွာ ကူးစက္ေရာဂါစြဲကပ္ ေနရင္ေတာင္မွ အျခားလူနာေတြနည္း တူ သာတူညီမွ်တဲ့ ေဆးကုသခ်က္ ေတြကို ဆရာဝန္ကေပးရမွာပဲျဖစ္ပါ တယ္။ ေရာဂါကူးစက္လာမွာကိုစိုးရိမ္ ၿပီး ဆရာဝန္က လူနာကို ေဆးကုသ ဖို႔ ျငင္းဆန္တာဟာ ကမၻာ့ဆရာဝန္ အသင္းႀကီးရဲ႕ ဂ်ီနီဗာေၾကညာခ်က္ကို ခ်ိဳးေဖာက္လိုက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေဆး႐ံုတက္ေနတဲ့ လူနာတစ္ ေယာက္မွာ အိပ္ခ်္အိုင္ဗီပိုးေတြ႕ရွိ လိုက္တာနဲ႔ ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ ေဆးကုသမေပးေတာ့ဘဲ ေဆး႐ံုကေန ဆင္းခိုင္းလိုက္ၿပီး ေဝဘာဂီကူးစက္ ေရာဂါကုေဆး႐ံုကို ခ်က္ခ်င္းလႊဲေျပာင္း ေပးတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ခြဲစိတ္ေတာ့မယ့္လူနာကိုေတာင္မွ ခြဲ စိတ္မေပးေတာ့ဘဲ လႊဲေျပာင္းေပးလိုက္ တာကို ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။
အိပ္ခ်္ အိုင္ဗီပိုးရွိတဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ကို ႏွစ္ သိမ့္ေပးရမယ့္အစား ခြဲျခားဆက္ဆံ တာဟာ ဆရာဝန္က်င့္ဝတ္ကို ေဖာက္ ဖ်က္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ ၄၀ အရြယ္ လူနာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ အႏွိပ္ခံ ရင္းက အႏွိပ္သည္ရဲ႕ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္း တမ္းကိုင္တြယ္ႏွိပ္စက္မႈေၾကာင့္ တင္ ပါးဆံုျြကက္သားမွာ ဒဏ္ျဖစ္ၿပီး အတြင္းေၾက ျပည္တည္နာျဖစ္သြားခဲ့ ရပါတယ္။ မိသားစုဆရာဝန္က ပဋိ ဇီဝေဆးေတြနဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ကုသေပးေပ မယ့္ ျပည္တည္နာကို ထိန္းခ်ဳပ္လို႔ မရတဲ့အတြက္ ျပည္ေတြကို ခြဲစိတ္ ေဖာက္ထုတ္ပစ္ဖို႔ ခြဲစိတ္ဆရာဝန္ႀကီး တစ္ေယာက္ဆီကို လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ လိုက္ရပါတယ္။
ခြဲစိတ္ဆရာဝန္က စမ္းသပ္ၾကည့္႐ႈၿပီး ျပည္တည္နာကို မေဖာက္ဘဲထားရင္ တင္ပါးဆံု႐ိုးကို စားသြားႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း လူနာကို ရွင္းျပၿပီး ေန႔ခ်င္းၿပီး ခြဲစိတ္ႏိုင္ဖို႔ လူနာကို ျပင္ပေဆး႐ံုတစ္ခုမွာ တင္ ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ခြဲစိတ္ဖို႔ ျပင္ ဆင္ေနရင္းက လူနာကို ေသြးေဖာက္ စစ္ေဆးလိုက္တဲ့အခါမွာ အိပ္ခ်္အိုင္ဗီပိုး ရွိေနတာကို သိရွိလိုက္ရတဲ့အတြက္ ခြဲစိတ္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ ဆရာဝန္ႀကီး ဟာ ခြဲစိတ္ခန္းကို ေရာက္ရွိမလာေတာ့ ပါဘူး။
၁၀ ရက္ေဆးေသာက္ဖို႔ ေဆး ၫႊန္းေရးေပးထားခဲ့ၿပီး လူနာကို ေဆး႐ံုကေန ဆင္းခိုင္းလိုက္ပါေတာ့ တယ္။ တင္ပါးတစ္ခုလံုး နာက်င္ ကိုက္ခဲၿပီး အဖ်ားတက္ေနတဲ့လူနာ ဟာ ခြဲစိတ္ဆရာဝန္ႀကီးေျပာစကား ေၾကာင့္ ျပည္ေတြအ႐ိုးကို စားသြားမွာ စိုးရိမ္ၿပီး ေနာက္ထပ္ခြဲစိတ္ကုသေပး မယ့္ ဆရာဝန္ကို အျပင္းအထန္ ရွာ ေဖြရပါေတာ့တယ္။ ပုဂၢလိကေဆး႐ံု ေတြကို တစ္႐ံုဝင္တစ္႐ံုထြက္နဲ႔ ျပည္ တည္နာ ေဖာက္ေပမယ့္ ဆရာဝန္ကို လွည့္ပတ္ရွာေဖြရပါတယ္။
ေရာက္ဖို႔ သြားတဲ့ေဆး႐ံုတိုင္းက လူနာရဲ႕ ေသြး စစ္ခ်က္မွတ္တမ္းကို ၾကည့္႐ႈၿပီး အိပ္ခ်္ အိုင္ဗီပိုးရွိေနတဲ့ လူနာကို လက္မခံရဲ ၾကေတာ့ပါဘူး။ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ေဆး ႐ံုေပၚက ရွိရင္းစြဲ အျခားလူနာေတြကို ကူးစက္သြားမွာစိုးရိမ္လို႔ လို႔ဆိုၾကပါ တယ္။ ကူးစက္သြားႏိုင္တဲ့အတြက္ လူ နာ အမ်ားစုကိုကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ အိပ္ခ်္ အိုင္ဗီပိုးရွိတဲ့လူနာကိုလက္မခံရတာလို႔ ရွင္းျပၾကပါတယ္။ ခြဲစိတ္ေပးတဲ့ ဆရာ ဝန္ကိုလည္း ေရာဂါကူးစက္သြားႏိုင္ တယ္လို႔ ဆိုလိုက္ျပန္ပါေသးတယ္။
ေဆး႐ံုအုပ္ႀကီးတစ္ေယာက္ကေတာ့ လူနာကို ခြဲစိတ္ေပးလိုက္ရင္ ခြဲစိတ္ ခန္းတစ္ခုလံုးကို ျပန္လည္ပိုက္စိပ္တိုက္ ပိုးမႊားသန္႔စင္ရတဲ့ စရိတ္က ႀကီးမား လွတဲ့အတြက္ သူတို႔ေဆး႐ံုမွာ အိပ္ခ်္ အိုင္ဗီလူနာကို ခြဲစိတ္မေပးႏိုင္ဘူးလို႔ ျငင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ေတာ့ လူနာဟာ ေငြေၾကးႏွစ္ဆေပး ၿပီး ပုဂၢလိကေဆး႐ံုႀကီးတစ္ခုမွာ ျပည္ ေဖာက္ခြဲစိတ္ကုသတာကို ခံယူလိုက္ ရပါတယ္။
လူနာခမ်ာ အိပ္ခ်္အိုင္ဗီပိုး ရွိေနတာကို သိလိုက္ရေပမယ့္ မစိုးရိမ္ ႏိုင္ရွာဘဲ ျပည္တည္နာ ေဖာက္ေပး လိုက္တဲ့ ေဆး႐ံုနဲ႔ ဆရာဝန္ကို ေက်း ဇူးတင္မဆံုး ျဖစ္ေနရပါေသးတယ္။ ခြဲစိတ္ခန္းဆိုတာဟာ ခြဲစိတ္ ကုသခံယူတဲ့ လူနာရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲ ကို ျပင္ပက ပိုးမႊားေတြ ဝင္ေရာက္ မသြားရေအာင္ လူနာတစ္ဦးစီအတြက္ ခြဲစိတ္ဓား၊ ကတ္ေၾကး၊ ညႇပ္၊ ကိရိ ယာ တန္ဆာပလာကအစ၊ လူနာ အခင္း၊ လူနာကိုယ္ဖံုး၊ ဆရာဝန္ ဝတ္ဆင္တဲ့ ကိုယ္႐ံု၊ လက္အိတ္၊ ႏွာ ေခါင္းစည္းစတာေတြ အကုန္လံုးကို ေပါင္းတင္စက္နဲ႔ ပိုးသတ္ထားၾကရပါ တယ္။ ဆရာဝန္ရဲ႕ ဆံပင္ကို ပိုးသတ္ ထားတဲ့ ဦးထုပ္နဲ႕ စည္းထုပ္ထားရ ၿပီး လူနာခုတင္၊ မီးဆလိုက္နဲ႕ ခြဲစိတ္ ခန္းသံုး ပရိေဘာဂပစၥည္းေတြကိုပါ ပိုးမႊားသန္႔စင္ထားၾကရပါတယ္။
ဘယ္ခြဲစိတ္ခန္းမဆို ဘယ္ေရာဂါကိုပဲ ခြဲခြဲ၊ ပိုးမႊားသန္႔စင္ေအာင္ အျမဲ ျပဳ လုပ္ထားရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အိပ္ခ်္ အိုင္ဗီပိုးရွိတဲ့လူနာကို ခြဲစိတ္ေပးလိုက္ ရလို႔ ပိုးမႊားသန္႔စင္စရိတ္ေတြ ပိုမို ကုန္က်သြားစရာအေၾကာင္းမရွိႏိုင္ပါ ဘူး။ ခြဲစိတ္ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ဟာ လူနာကို မခြဲစိတ္ခင္မွာ တံေတာင္ ဆစ္ကေန လက္ေခ်ာင္းအထိ ဆပ္ ျပာနဲ႔ အခါခါေဆးေၾကာရတဲ့အျပင္ ပိုးသတ္ေဆးအဆင့္ဆင့္နဲ႔ ေဆးေၾကာ တိုက္ခြ်တ္ၿပီးကာမွ လက္အိတ္စြပ္လို႔ လူနာကို ခြဲစိတ္ရတာျဖစ္ပါတယ္။
ခြဲ စိတ္ၿပီးသြားျပန္ရင္လည္း လူနာက ထြက္ရွိလာတဲ့ အညစ္အေၾကးနဲ႕ ပိုး မႊားေတြ ကပ္မတြယ္ႏိုင္ေအာင္ လက္ ကို ျပန္လည္ေဆးေၾကာသန္႔စင္ၾက ရပါတယ္။ ခြဲစိတ္ခန္းသံုးပစၥည္းေတြကို တစ္ခါသံုးၿပီး စြန္႔ပစ္ၾကရတာေတြ လည္း ရွိပါတယ္။ ခြဲစိတ္ျဖတ္ေတာက္ ထားတဲ့ လူနာရဲ႕ ကိုယ္အဂၤါအစိတ္ အပိုင္းနဲ႔ ခြဲစိတ္ရင္းထြက္က်လာတဲ့ လူနာရဲ႕ ေသြးနဲ႕ျပည္ေတြကို သီးသန္႔ သိမ္းဆည္းထားရၿပီး မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီးပစ္ ၾကရပါတယ္။ ခြဲစိတ္ခန္းနည္းစနစ္ေတြ ကို တိတိက်က် လိုက္နာမယ္ဆိုရင္ ခြဲစိတ္မႈခံယူတဲ့လူနာကို ပိုးမႊားေတြ မဝင္ေရာက္ႏိုင္တဲ့အျပင္ ခြဲစိတ္ေပး လိုက္တဲ့ ဆရာဝန္ကိုလည္း ေရာဂါ ပိုးမႊားေတြကူးစက္မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ခြဲစိတ္ေနရင္း လူနာကို ခ်ဳပ္တဲ့ အပ္နဲ႔ ဆရာဝန္ကို မေတာ္တဆ စူး မိသြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ အႀကိမ္ ၁၀ဝ၀ စူးမိလို႔ ၁ ႀကိမ္သာလွ်င္ ကူးစက္ဖို႔ အလားအလာရွိေနပါတယ္။ ခြဲစိတ္ရင္း ေရာဂါပိုးကူးစက္ခံရတယ္ ဆိုတာဟာ လူနာေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ခြဲစိတ္ခန္းနည္းစနစ္ေတြကို မလိုက္နာ လို႔ပဲ ျဖစ္ရပါတယ္။ ခြဲစိတ္ခန္းတစ္ခု ရဲ႕ ပိုးမႊားသန္႔စင္တဲ့စနစ္ ညံ့ဖ်င္းေနရင္ လည္း လူနာေတြကို ေရာဂါပိုးမႊားေတြ ကူးစက္သြားရေစႏိုင္ပါတယ္။
ကမၻာ့ ဆရာဝန္အသင္းႀကီးရဲ႕ လမ္းၫႊန္ခ်က္ ထဲမွာ "လူနာတိုင္းဟာ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာဝန္ရဲ႕ ေဆးကုသမႈကို ခံယူပိုင္ ခြင့္ရွိၿပီး လူသားဂုဏ္သိကၡာႏွင့္အညီ အၾကင္နာတရားနဲ႔ အေလးထားဆက္ ဆံမႈကို ခံယူထိုက္သည္"လို႔ ပါရွိေန ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ "လူနာ့ေသြးထဲမွာ အိပ္ခ်္အိုင္ဗီပိုးေတြ႕ရွိရ႐ံုမွ်ႏွင့္ ေဆး ကုသဖို႔ ျငင္းဆိုတာဟာ ဆရာဝန္ က်င့္ဝတ္နဲ႔ မေလ်ာ္ညီဘူးလို႔" သတ္ မွတ္ထားတဲ့အတြက္ ဆရာဝန္တိုင္း ဟာ လူနာတိုင္းကို တန္းတူညီတူ အခြင့္အေရးေတြေပးၿပီး အေလးထား ဆက္ဆံေပးဖို႔နဲ႔ သာတူညီမွ်တတဲ့ ကုသခ်က္ေတြကို ေပးဖို႔ လိုအပ္ေနပါ တယ္။
ေဆး႐ံုအခ်ိဳ႕မွာ အိပ္ခ်္အိုင္ဗီ ပိုးရွိတဲ့လူနာေတြကို ခြဲစိတ္ကုသေပးဖို႔ ျငင္းဆန္ေနတာဟာ ဆရာဝန္က်င့္ ဝတ္ကို ေဖာက္ဖ်က္ေနၾကတာပဲျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အခေၾကးေငြပိုမို ေတာင္းခံၿပီး ခြဲစိတ္ကုသေပးေနတာ ေတြဟာလည္း အိပ္ခ်္အိုင္ဗီလူနာကို ခြဲျခားဆက္ဆံတာေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ တားဆီးအေရးယူေပးဖို႔ လိုအပ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးတင္ဆက္လိုက္ရ ပါတယ္။

By Health Digest

#1