ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မြန္လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ပါ...။ ၂၀၁၀
ခုနစ္ေလာက္တုန္းကေပါ့..တနသၤာရီတုိင္း ေရျဖဴၿမိဳ႕နယ္ဘက္က အမ်ိဳးေတြဆီကို
သြားလည္ျဖစ္ရင္း အဲဒီက သစ္ခုတ္သမားအစ္ကိုတစ္ေယာက္နဲ႔
အသိမိတ္ေဆြျဖစ္သြားတယ္.။ ျဖစ္ပံုကဒီလို..။ အဲဒီတုန္းက သူက ေတာထဲမွာ
သစ္သြားခုတ္ဖုိ႔ သစ္ခုတ္သမားအကူတစ္ေယာက္ လုိက္ရွာေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့..။
ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကလဲ ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲကို
အသားကုန္သြားေလ့လာခ်င္တဲ့သူကိုး..။ ဆုိေတာ့ အဲဒီအစ္ကုိနဲ႔ စကားစပ္မိရင္း
သစ္ခုတ္ရင္ ေတာနက္ထဲ ဝင္ရမွာေပါ့ဆိုတဲ့ အေမးကေန ကၽြန္ေတာ္
လုိက္ျဖစ္ဖုိ႔ ျဖစ္သြားတာ..။ တစ္ကယ္ေတာ့ အဲဒီဘက္မွာ သစ္ခုတ္တယ္
သစ္ခြဲတယ္ဆုိတာ သိပ္မခက္လွပါဘူး.။ လက္ကုိင္
လႊစက္နဲ႔ ျဖတ္တာဆုိေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ ဆြဲရင္ လြယ္လြယ္ေလးပါ..။ ဒါေၾကာင့္
သစ္ခုတ္သမား သိပ္အမ်ားႀကီးမလုိပဲ ခရီးတြင္တာေပါ့..။
သူကုိယ္တုိင္ကလဲ ေန႔စားသစ္ခုတ္သမားတစ္ေယာက္ဗ်..။ ကရင္ရြာက သူ႔ကို
လာငွားထားတာ..။ သူက ဝါရင့္ဆုိေတာ့ သူ႔ကို ဆရာတင္ၿပီး
ကၽြန္ေတာ္လုိက္ဖုိ႔ျဖစ္သြားတယ္.။
ဒီလိုနဲ႔ သစ္ခုတ္ထြက္မယ့္မနက္ေရာက္ေတာ့ အဲဒီ ကရင္ရြာကို ေရာက္ေအာင္ သြားရတယ္ဗ်..။ အဲဒီရြာက ကလိန္ေအာင္ ကန္ေဘာက္ဘက္မွာရွိတယ္.။ ေတာထဲ လုိက္ပို႔ေပးမယ့္သူေရာက္လာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေတာထဲကို စထြက္ျဖစ္တယ္.။ မလြယ္ေရးခ် မလြယ္ပါဗ်ာ.။ ေျခာက္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္မွ သစ္ခုတ္ရမယ့္ ေနရာကိုေရာက္တယ္.။ လူေနအိမ္နဲ႔ကေတာ့ လွမ္းသလားမေမးနဲ႔..။ ေတာနက္ထဲကို အဲဒီအခါမွ ကိုယ္တုိင္ကုိယ္က် ေရာက္ဖူးတယ္ဗ်ာ.။ သစ္ခုတ္တဲ့ စခန္းေရာက္ေတာ့ အဲဒီမွာ သစ္ဆြဲလုပ္သားေတြေနတဲ့ တဲတစ္လံုးကို ေတြ႔တယ္.။ တဲထဲမွာ သစ္ဆြဲတဲ့ ကရင္လူမ်ိဳး ငါးေယာက္ေနတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ကၽြန္ေတာ့ဆရာရယ္. လမ္းျပရယ္ေပါင္း သံုးေယာက္ထပ္ဝင္ရင္ ရွစ္ေယာက္..။ ညအိပ္လုိ႔ေတာ့ျဖစ္တယ္.. ဒါေပမယ့္ အရမ္းၾကပ္မယ္ေပါ့..။ ၿပီးေတာ့ လူရွစ္ေယာက္မွာ မြန္က ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ကၽြန္ေတာ့အာစရိရယ္ ႏွစ္ေယာက္ပဲကိုး..။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကလဲ အဲဒီနားတစ္ဝုိက္မွာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တဲထိုးအိပ္ဖုိ႔ လုပ္တယ္..။ အဲဒီေတာ့ ေနရာလိုက္ရွာတာေပါ့..။ စမ္းေခ်ာင္းတစ္ခုနားအေရာက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စိတ္ႀကိဳက္ေနရာကိုေတြ႔တယ္..။ အင္မတန္နက္တဲ့ေတာထဲမွာ ဒီလို ကြင္းျပင္ေလး ေတြ႔ရတယ္ဆုိေတာ့ ေရႊေပါ့..။ ဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီေနရာမွာ တဲထုိးဖုိ႔ စတိခ်ထားလိုက္တယ္..။
ဒါေပမယ့္ သစ္ခုတ္တဲ့တဲက ကၽြန္ေတာ့္အာစရိကို ငွားထားတဲ့ ကရင္ႀကီးရဲ႕ တဲဆုိေတာ့ အဲဒီမွာပဲတည္းဖုိ႔ သစ္ဆြဲသမားေတြက အတင္းတုိက္တြန္းတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လဲ သစ္ခုတ္စခန္းက တဲေလးမွာပဲ ညအိပ္ျဖစ္တယ္..။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နားေနတုန္း အရင္လူေတြက အနီးအနားတစ္ဝုိက္နဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းမွာသြားၿပီး သားငါးရွာတယ္.။ သူတုိ႔ျပန္လာေတာ့ ည ဆယ့္တစ္နာရီေလာက္ ရွိေတာ့မယ္ထင္တယ္.။ ရလာတာေလးနဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးေတာ့ ညစာစားၾကတယ္.။ ညစာစားတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ညဆယ့္ႏွစ္ေလာက္ရွိေနၿပီ...။ အားလံုးလက္စံု စားေနတုန္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တဲအေရွ႕ဘက္နားေလာက္မွာ လူေတြ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့အသံၾကားလာရတယ္.။ ၿပီးေတာ့ သစ္ခုတ္တဲ့အသံေရာ ၾကားရတယ္..။ အဆုိးဆံုးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တဲနဲ႔ ကပ္ေနတဲ့ ဝါးရံုထဲမွာ ဝါးလာခုတ္ေနတာပဲ..။ မၾကာဘူး ဝါးက်ိဳးက်တဲ့အသံေတြပါ ၾကားလာရတယ္..။
အခုမွ ေရာက္ဖူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ ၾကက္သီးထစရာေပါ့..။ က်န္တဲ့သူေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအးေဆးပဲ ၿဖံဳတဲ့ပံုေတာင္ မေပၚ..။ အဲဒါနဲ႔ သိခ်င္ေဇာကို မထိန္းႏုိင္လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့မွ သိလုိက္ရတယ္..။ ဆယ့္ႏွစ္ေက်ာ္ရင္ နာနာဘဝေတြက အဲ့လိုပဲ လုပ္ေနၾကတဲ့..။ ေနာက္ၿပီး အျပင္မွာ တဲထုိးမအိပ္မိတာ ကံေကာင္းလို႔ ေျပာရမယ့္ အခ်က္ကိုပါ သိလိုက္ရတယ္.။ အဲဒါကေတာ့ ခုနက တဲထုိးမယ္လို႔ ျပင္ထားတဲ့ ကြင္းျပင္ႀကီးက အရင္ ေမွာင္ခုိေခတ္တုန္းက ထမင္းဆုိင္ႀကီးတစ္ဆုိင္ ရွိခဲ့ဖူးတဲ့ေနရာတဲ့.။ ေတာနက္ထဲမွာဆုိေတာ့ ဖ်ားသူေတြ နာသူေတြ လာၿပီး တည္းၾက ေဆးကုၾကတဲ့ေနရာတဲ့..။ ဒါေပမယ့္ ေတာနက္ထဲမွာ ေဆးမစံုတာနဲ႔ ေသတဲ့သူမ်ားတယ္တဲ့..။ အဲဒီေတာ့ ေျမလဲ ၾကမ္းတယ္တဲ့..။ အဲဒီခါမွ ဘုရားတမိတယ္..။ အဲလိုနဲ႔ ညကို အသံဗလံေတြၾကားမွာ အတင္းထုိးအိပ္ရင္း ေက်ာ္ျဖတ္ရတယ္..။ ညတုိင္း ညတုိင္း ဆယ့္ႏွစ္ဆုိရင္ အဲဒီအသံေတြ စၾကားရၿပီ.. ။ တစ္ခါတစ္ခါ ဝါးရံုႀကီးထဲမွာ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ လိုက္ရုိက္ေနတဲ့အသံေတြပါ ၾကားရတယ္.။ ဝါးပင္ေတြ ဘယ္ေလာက္က်ိဳးသံေပးေပး မနက္လင္းလို႔သြားၾကည့္ရင္ အားလံုးအေကာင္းအတုိင္းပဲ..။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေတာတြင္းအေတြ႔အႀကံဳေလးပါ..။
by တေစၥရြာ
ဒီလိုနဲ႔ သစ္ခုတ္ထြက္မယ့္မနက္ေရာက္ေတာ့ အဲဒီ ကရင္ရြာကို ေရာက္ေအာင္ သြားရတယ္ဗ်..။ အဲဒီရြာက ကလိန္ေအာင္ ကန္ေဘာက္ဘက္မွာရွိတယ္.။ ေတာထဲ လုိက္ပို႔ေပးမယ့္သူေရာက္လာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေတာထဲကို စထြက္ျဖစ္တယ္.။ မလြယ္ေရးခ် မလြယ္ပါဗ်ာ.။ ေျခာက္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္မွ သစ္ခုတ္ရမယ့္ ေနရာကိုေရာက္တယ္.။ လူေနအိမ္နဲ႔ကေတာ့ လွမ္းသလားမေမးနဲ႔..။ ေတာနက္ထဲကို အဲဒီအခါမွ ကိုယ္တုိင္ကုိယ္က် ေရာက္ဖူးတယ္ဗ်ာ.။ သစ္ခုတ္တဲ့ စခန္းေရာက္ေတာ့ အဲဒီမွာ သစ္ဆြဲလုပ္သားေတြေနတဲ့ တဲတစ္လံုးကို ေတြ႔တယ္.။ တဲထဲမွာ သစ္ဆြဲတဲ့ ကရင္လူမ်ိဳး ငါးေယာက္ေနတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ကၽြန္ေတာ့ဆရာရယ္. လမ္းျပရယ္ေပါင္း သံုးေယာက္ထပ္ဝင္ရင္ ရွစ္ေယာက္..။ ညအိပ္လုိ႔ေတာ့ျဖစ္တယ္.. ဒါေပမယ့္ အရမ္းၾကပ္မယ္ေပါ့..။ ၿပီးေတာ့ လူရွစ္ေယာက္မွာ မြန္က ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ကၽြန္ေတာ့အာစရိရယ္ ႏွစ္ေယာက္ပဲကိုး..။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကလဲ အဲဒီနားတစ္ဝုိက္မွာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တဲထိုးအိပ္ဖုိ႔ လုပ္တယ္..။ အဲဒီေတာ့ ေနရာလိုက္ရွာတာေပါ့..။ စမ္းေခ်ာင္းတစ္ခုနားအေရာက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စိတ္ႀကိဳက္ေနရာကိုေတြ႔တယ္..။ အင္မတန္နက္တဲ့ေတာထဲမွာ ဒီလို ကြင္းျပင္ေလး ေတြ႔ရတယ္ဆုိေတာ့ ေရႊေပါ့..။ ဒါနဲ႔ပဲ အဲဒီေနရာမွာ တဲထုိးဖုိ႔ စတိခ်ထားလိုက္တယ္..။
ဒါေပမယ့္ သစ္ခုတ္တဲ့တဲက ကၽြန္ေတာ့္အာစရိကို ငွားထားတဲ့ ကရင္ႀကီးရဲ႕ တဲဆုိေတာ့ အဲဒီမွာပဲတည္းဖုိ႔ သစ္ဆြဲသမားေတြက အတင္းတုိက္တြန္းတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လဲ သစ္ခုတ္စခန္းက တဲေလးမွာပဲ ညအိပ္ျဖစ္တယ္..။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နားေနတုန္း အရင္လူေတြက အနီးအနားတစ္ဝုိက္နဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းမွာသြားၿပီး သားငါးရွာတယ္.။ သူတုိ႔ျပန္လာေတာ့ ည ဆယ့္တစ္နာရီေလာက္ ရွိေတာ့မယ္ထင္တယ္.။ ရလာတာေလးနဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးေတာ့ ညစာစားၾကတယ္.။ ညစာစားတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ညဆယ့္ႏွစ္ေလာက္ရွိေနၿပီ...။ အားလံုးလက္စံု စားေနတုန္းမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တဲအေရွ႕ဘက္နားေလာက္မွာ လူေတြ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့အသံၾကားလာရတယ္.။ ၿပီးေတာ့ သစ္ခုတ္တဲ့အသံေရာ ၾကားရတယ္..။ အဆုိးဆံုးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တဲနဲ႔ ကပ္ေနတဲ့ ဝါးရံုထဲမွာ ဝါးလာခုတ္ေနတာပဲ..။ မၾကာဘူး ဝါးက်ိဳးက်တဲ့အသံေတြပါ ၾကားလာရတယ္..။
အခုမွ ေရာက္ဖူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ ၾကက္သီးထစရာေပါ့..။ က်န္တဲ့သူေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအးေဆးပဲ ၿဖံဳတဲ့ပံုေတာင္ မေပၚ..။ အဲဒါနဲ႔ သိခ်င္ေဇာကို မထိန္းႏုိင္လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့မွ သိလုိက္ရတယ္..။ ဆယ့္ႏွစ္ေက်ာ္ရင္ နာနာဘဝေတြက အဲ့လိုပဲ လုပ္ေနၾကတဲ့..။ ေနာက္ၿပီး အျပင္မွာ တဲထုိးမအိပ္မိတာ ကံေကာင္းလို႔ ေျပာရမယ့္ အခ်က္ကိုပါ သိလိုက္ရတယ္.။ အဲဒါကေတာ့ ခုနက တဲထုိးမယ္လို႔ ျပင္ထားတဲ့ ကြင္းျပင္ႀကီးက အရင္ ေမွာင္ခုိေခတ္တုန္းက ထမင္းဆုိင္ႀကီးတစ္ဆုိင္ ရွိခဲ့ဖူးတဲ့ေနရာတဲ့.။ ေတာနက္ထဲမွာဆုိေတာ့ ဖ်ားသူေတြ နာသူေတြ လာၿပီး တည္းၾက ေဆးကုၾကတဲ့ေနရာတဲ့..။ ဒါေပမယ့္ ေတာနက္ထဲမွာ ေဆးမစံုတာနဲ႔ ေသတဲ့သူမ်ားတယ္တဲ့..။ အဲဒီေတာ့ ေျမလဲ ၾကမ္းတယ္တဲ့..။ အဲဒီခါမွ ဘုရားတမိတယ္..။ အဲလိုနဲ႔ ညကို အသံဗလံေတြၾကားမွာ အတင္းထုိးအိပ္ရင္း ေက်ာ္ျဖတ္ရတယ္..။ ညတုိင္း ညတုိင္း ဆယ့္ႏွစ္ဆုိရင္ အဲဒီအသံေတြ စၾကားရၿပီ.. ။ တစ္ခါတစ္ခါ ဝါးရံုႀကီးထဲမွာ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ လိုက္ရုိက္ေနတဲ့အသံေတြပါ ၾကားရတယ္.။ ဝါးပင္ေတြ ဘယ္ေလာက္က်ိဳးသံေပးေပး မနက္လင္းလို႔သြားၾကည့္ရင္ အားလံုးအေကာင္းအတုိင္းပဲ..။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေတာတြင္းအေတြ႔အႀကံဳေလးပါ..။
by တေစၥရြာ
0 comments:
Post a Comment