ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ေက်းငွက္တိရစၦာန္နဲ႕
ေတာေကာင္ငယ္အမ်ားစုသာ ေနထိုင္တဲ့ သာယာလွပတဲ့ ေတာအုပ္ငယ္ေလးတစ္ခုမွာ
တိရစၦာန္ေလးေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း အတူတကြ ေပ်ာ္ရႊင္ညီညြတ္စြာနဲ႕
ေနထိုင္ၾကသတဲ့ကြယ္။ အဲ့ဒီေတာအုပ္ေလးကို စည္းစံနစ္တက် အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့သူကေတာ့
ပညာရွိ ဦးဇီးကြက္ႀကီးပဲေပါ့။ ဦးဇီးကြက္ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္မွဳ၊
ဆံုးမမွဳေအာက္မွာ တိရစၦာန္ေလးေတြ အားလံုးဟာ သင့္ျမတ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
ေနထိုင္ၾကသတဲ့ကြယ္။ ျဖဴေဖြးတို႕ ယုန္မိသားစုဟာလည္း ဒီေတာအုပ္ေလးထဲမွာ
စံျပလို႕ေျပာလို႕ရေအာင္ ေနထိုင္ၾကတဲ့ မိသားစုလို႕ ေျပာလို႕ရတယ္ကြဲ႕။
တစ္ေန႕မွာ တစ္ဖက္ေတာအုပ္ႀကီးထဲက
ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္ဟာ ျဖဴေဖြးတို႕ရွိတဲ့ ေတာအုပ္ငယ္ေလးထဲကို ေရာက္လာေလတယ္ ။
တကယ္တမ္းက ဖိုးရွဳပ္ဟာ သူေနထိုင္ရာေတာကို စြန္႕ခြာထြက္ေျပးရင္း ေလလြင့္လာကာ
ျဖဴေဖြးတို႕ရွိရာ ေတာအုပ္ေလးထဲကို မ်က္ေစ့လည္ လမ္းမွားၿပီး
ေရာက္လာခဲ့တာကြဲ႕။ သူေနခဲ့တဲ့ ေတာအုပ္ႀကီးထဲမွာ သူ႕ထက္အားနည္းတဲ့
တိရစၦာန္ေတြကို ညွာတာမွဳမဲ့ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ စားေသာက္လို႕
ေတာဘုရင္ ေကသရာဇာျခေသ့ၤမင္းကိုယ္တိုင္ ျပန္မလာရအမိန္႕နဲ႕ ၿမိဳင္ရပ္ကေန
ႏွင္ထုတ္ျခင္း ခံထားရသူေပါ့ကြယ္။
ဒီလိုနဲ႕ ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္တစ္ေကာင္
ယုန္ေလးျဖဴေဖြးတို႕ မိသားစုရွိရာ ေတာအုပ္ကို ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း ဗီဇေဟာင္းက
မဖံုးဖိႏိုင္ပဲ တိရစာၦန္ငယ္ေလးမ်ားကို တစ္ေန႕တစ္မ်ဳိးက် ဖမ္းယူစားေသာက္
ပြဲေတာ္တည္ေနေလသတဲ့။ ျဖဴေဖြးတို႕ရဲ႕ ေအးခ်မ္းေနတဲ့ ေတာအုပ္ေလးလဲ အရင္လို
မဟုတ္ေတာ့ပဲ ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္ေၾကာင့္ ပူပန္ရ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ရ၊ ေသာကေတြေပြလို႕
ရုတ္ရုတ္သည္းသည္း ျဖစ္ေနရေတာ့တာေပါ့ကြယ္။ ေတာေကာင္ငယ္ေလးေတြ ျဖစ္ေနတာေရာ၊
နဂိုထဲက ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တဲ့ တိရစၦာန္ေလးေတြပဲရွိတာေၾကာင့္
ဖိုးရွဳပ္ရဲ႕အႏၱရာယ္ကို ဘယ္လုိ ကာကြယ္ရမွန္း မသိၾကေပမယ့္ အားလံုးက
သတိအေနအထားနဲ႕ ရင္တမမရွိကာ ေနေနရတာေပါ့ကြယ္။ ေအး… ဒီလိုနဲ႕
ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္လည္း တစ္ေန႕တမ်ဳိးနဲ႕ ဖမ္းယူစားေသာက္ရင္းက တစ္ေန႕မွာေတာ့ “
ငါ ယုန္သားမစားဘူးေသးဘူး။ ယုန္သားက ခ်ဳိတယ္။ အရသာရွိတယ္လို႕ ငါၾကားဖူးတယ္။
အင္း… ဒီေန႕ေတာ့ ယုန္သားကို ရေအာင္ ဖမ္းစားရမယ္ ” ဆို သံဓိ႒ာန္ခ်လို႕
ယုန္ရွာေဖြထြက္ခဲ့သတဲ့ကြယ္။
ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္ရဲ႕
တီးတိုးႀကိမ္း၀ါးသံကို ေခါက္ရွာငွက္ေလးက သစ္ပင္ေပၚကေနၾကားၿပီး
ေတာအုပ္ငယ္ထဲမွာ ရွိသမွ် ယုန္မိသားစုမ်ားကို လိုက္လံသတိေပးသတဲ့။
“ ယုန္မိသားစုမ်ားအားလံုး သတိ၀ီရိယနဲ႕သာ ေနေပေတာ့။ ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္ေတာ့ ဒီတစ္ခါ ယုန္သားစားမယ္လို႕ ႀကိမ္း၀ါးေနသံၾကားရတယ္ ”
ေခါက္ရွာငွက္ေလး သတိေပးလို႕
ပညာရွိဦးဇီးကြက္အပါအ၀င္ ေတာထဲက တိရစၦာန္ငယ္ေလး ေတြအားလံုးဟာ
ဖိုးရွဳပ္လာရင္ သူ႕ရန္က ဘယ္လို ကာကြယ္ရမယ္ဆိုတာ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ၾကေလသတဲ့။
ဒီလိုနဲ႕ တိရစၦာန္ငယ္ေလးေတြက ညီညြတ္ၿပီး
စည္းစည္းလံုးလံုးရွိေနၾကေတာ့ ဖိုးရွဳပ္လည္း ယုန္ေလးေတြကိုု ဘယ္လိုပဲ
ရွာေဖြစားစား ရွာမေတြ႕ဘူးတဲ့။ ေတြ႕ျပန္ေတာ့လည္း အေျပးျမန္လြန္းတဲ့
ယုန္ကေလးေတြကို သူမိေအာင္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕မွ မဖမ္းႏိုင္ဘူးတဲ့ကြယ္။
တစ္ေန႕မွာေတာ့..
“ ယုန္သားကို
မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႕ရေအာင္စားမယ္။ ငါတစ္ေကာင္ထဲ မဖမ္းႏိုင္ရင္
အရင္ငါေနခဲ့တဲ့ ေတာအုပ္က အေျပးျမန္တဲ့ ကိုက်ားႀကီးကို အသံုးခ်ၿပီး
ဖမ္းခိုင္းရမယ္ ” ဆို ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ထုတ္ၿပီး ကိုက်ားႀကီးဆီသြားလို႕…
“ ကိုက်ားႀကီး.. က်ဳပ္အခုေနေနတဲ့ ေတာအုပ္က
ဖမ္းစားစရာ ေတာေကာင္ေတြ ေပါမွေပါဗ်ာ။ တစ္ေန႕ဘယ္ႏွစ္ေကာင္စားခ်င္သလဲ။
စိတ္ႀကိဳက္အလြယ္တကူနဲ႕ကို ဖမ္းစားလို႕ရတယ္ဗ်ာ။ က်ဳပ္စားဖူးတဲ့ အထဲမွာေတာ့
ယုန္သားေလာက္ေကာင္းတဲ့ အသားဘယ္မွာမွ မေတြ႕ဘူးဗ်ဳိ႕။ ခ်ဳိအိၿပီး
ႏူးည့ံေနလိုက္တာမ်ားဗ်ာ အခုေျပာေနရင္း သြားရည္မ်ားေတာင္ယိုလာတယ္။
ကိုယ့္မိတ္ေဆြရင္းမို႕ စားေစခ်င္လြန္းလို႕ အခုလို တကူးတကန္႕လာေျပာတာဗ်။
က်ဳပ္နဲ႕ လိုက္ခဲ့ၿပီး ယုန္သားေလး လာေလႊးလွည့္စမ္းပါဗ်ာ ” လို႕
ေျမေခြးတို႕မာယာေတြ ေပါေပါလွဳိင္လွဳိင္ ထုတ္သံုး၊ မက္လံုးေတြေပးၿပီး
ကိုက်ားႀကီးကို ဒီဘက္ေတာအုပ္ငယ္ဆီကို လွည့္ဖ်ားေခၚလာခဲ့သတဲ့။
ကိုက်ားႀကီးကလည္း တစ္ခါမွ မစားဘူးတဲ့
ယုန္သားကို စားခ်င္မိတဲ့စိတ္နဲ႕ လိုက္ခဲ့ရေပမယ့္ ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္ရဲ႕
စဥ္းလဲတဲ့ စိတ္ထားကို အရင္ထဲက သိထားေလသူဆိုေတာ့ မသြားခင္မွာ…
“ ဒီမွာ ဖိုးရွဳပ္.. ဒီေတာထဲမွာ
နာမည္ပ်က္မရွိေအာင္ ငါေနခဲ့တာ မင္းအသိေနာ္။ ငါ့ေတာမွာ ငါ့သိကၡာနဲ႕ငါေနေနတာ။
ေအး.. ဒါေပမယ့္ မင္းေခၚလို႕ ငါ အားနာၿပီးလိုက္ခဲ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ မင္းနဲ႕
ဒီအတိုင္းေတာ့ ငါမလိုက္ႏိုင္ဘူး။ ငါ.. မင္းကို မယံုၾကည္ဘူး။ တစ္ခုခုဆို
ငါ့ကိုထားၿပီး မင္းကိုယ္လြတ္ရုန္း ထြက္မေျပးသြားႏိုင္ေအာင္
မင္းရဲ႕အၿမွီးနဲ႕ ငါ့ရဲ႕အၿမွီးကို အတူတူ ႀကိဳးနဲ႔
ပူးၿပီးခ်ည္ေႏွာင္ထားမွျဖစ္မယ္ ”
ကိုက်ားႀကီးစကားလည္းဆံုးေရာ ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္လည္း …
“ကိုက်ားႀကီးကလည္းဗ်ာ.. ေျမေခြးကို
မယံုၾကည္သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕။ ကဲ.. ကဲ စိတ္ႀကိဳက္သာလုပ္ပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားကို
ကၽြန္ေတာ္က မဟုတ္တာေျပာပါ့မလားဗ် ” ဆိုၿပီး အမူပိုပိုနဲ႕ေျပာကာ
အၿမွီးႏွစ္ခု ပူးခ်ည္တာကို ေအာင့္သီးေအာင့္သက္ နဲ႕ ခံလိုက္ရေလသတဲ့။
ဒီလိုနဲ႕ သူတို႕ႏွစ္ေကာင္
အျမွီးႏွစ္ခုပူးလွ်က္နဲ႕ တစ္ဖက္ေတာအုပ္ငယ္ေလးဆီကို လာေနတာကို ေတြ႕တဲ့အခါ
ကင္းေစာင့္ေနၾက ေခါက္ရွာငွက္ငယ္ေလးက “ ရန္သူဟာ အခုအခါ တစ္ေကာင္ထဲ မဟုတ္ပဲ
ႏွစ္ေကာင္ပူးလာေနပါၿပီ..။ အားလံုးသတိျပဳၾကပါလို႕ ” တစ္ေတာလံုးကို
သတိလိုက္ေပး ေလသတဲ့။
ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္နဲ႕ ကိုက်ားႀကီးလည္း
သူတို႕ပစ္မွတ္ျဖစ္တဲ့ ယုန္မိသားစုကို ဖမ္းစားဖို႕ သြားရည္ တျမွားျမွားနဲ႕
လိုက္ရွာၾကသတဲ့ကြယ္။ ကံဆိုးခ်င္ေလေတာ့ ယုန္ျဖဴေဖြးတို႕ မိသားစု
ပုန္းေအာင္းရာ ေနရာကို ေနာက္ဆံုးမွာ သူတို႕ရွာေတြ႕သြားသတဲ့။ ျဖဴေဖြးလည္း “
အလို.. ေျမေခြးနဲ႕အတူ က်ားႀကီးတစ္ေကာင္ပါ ပါလားပါေရာ့လား။ အေျပးသန္တဲ့
က်ားႀကီးပါလာေတာ့ ငါတို႕အရင္လို ေျပးလို႕လြတ္မယ္မထင္ဘူး။ ဒီေတာ့
ဥပၸါယ္တစ္မွ်င္သံုးမွ ” ဆိုၿပီး … ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္နဲ႕
က်ားႀကီးတို႕ၾကားရေအာင္ ..
“ ကိုႀကီးေျမေခြးဖိုးရွဳပ္က
ေစတနာေကာင္းတယ္ေနာ္။ ဟိုဘက္ေတာအုပ္က က်ားႀကီးကို ဒီေန႕ ငါတို႕ဆီ ညာေခၚ၊
ေထာင္ေျခာက္ဆင္ဖမ္းၿပီး အရသာရွိတဲ့ က်ားသားေကၽြးမယ္တဲ့။ က်ားႀကီးကို ငါတို႕
တစ္ေတာလံုးက ၀ိုင္းဖမ္းဖို႕ ေစာင့္ေနၾကတာ။ သူက အခုထက္ထိ မလာေသးပါလားကြ ”
လို႕ ေအာ္ေျပာလိုက္ေလတယ္ ။
တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ႀကိဳတင္ပုန္းေအာင္းေနတဲ့
ပညာရွိ ဦးဇီးကြက္ဦးေဆာင္တဲ့ ေတာေကာင္ငယ္မ်ားက ဆူဆူညံညံအသံမ်ား
တစ္ၿပိဳင္နက္ထဲျပဳလုပ္ၿပီး ညာသံေပးကာ ထြက္လာၾကတယ္။
“ ဖမ္းဟ၊ ဆီးဟ ..။ ဒီက်ားကို အလြတ္မေပးနဲ႕။ မိတာနဲ႕ အေရခြံဆုတ္ စားပစ္မယ္ ”
ယုန္ျဖဴေဖြးရဲ႕ အသံကိုၾကားလိုက္ၿပီးတာနဲ႕
မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ဆူဆူညံညံ ေတာေျခာက္သံေတြေၾကာင့္ ကိုက်ားႀကီးလည္း
ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္ သူ႕ကိုေထာင္ေျခာက္ဆင္ ဖမ္းၿပီထင္ၿပီး
တစ္ဖက္ေတာအုပ္ရွိရာကို ဖ၀ါးနဲ႕ ေျခတစ္သားထဲက်ေအာင္ ေျပးပါေလေတာ့သတဲ့ကြယ္။
ဒါေပမယ့္ ခုနက အၿမွီးကို အတူတူ ပူးခ်ည္ေႏွာင္ထားေလေတာ့ ေျမေခြးငရွဳပ္လည္း
သူ႕ထက္ ခြန္အားႀကီးတဲ့ ကိုက်ားႀကီးရဲ႕ ထြက္ေျပးရာကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရွိသမွ်ခလုပ္ေတြကို ပြတ္တိုက္လို႕ ပြန္းပဲ့ဒါဏ္ရာမ်ားနဲ႕
ေသြးအလိမ္းလိမ္းထြက္ကာ အေနာက္ကေန ဒရြတ္တိုက္ပါသြားရရွာ ေလသတဲ့ကြယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါကြယ္..။
………………@@@………………
ေမေမက ပံုေျပာၿပီးသြားလို႕
သားရဲ႕ေက်ာေလးကို ပြတ္လို႕သိပ္ဖို႕လုပ္ေပမယ့္ သားကေတာ့ မအိပ္ႏိုင္ရွာပဲ
အေမးအျမန္းထူတဲ့ အရြယ္ပီပီ သူသိခ်င္တာေလးမ်ားကို ေမးပါေလေတာ့တယ္။
“ ေမေမ.. ေျမေခြးက စိတ္ေကာင္းမရွိလို႕ ခံရတာေပါ့ေနာ္ ”
“ ေအးေပါ့ သားရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ထားေကာင္းရင္ ကံေကာင္းတတ္တယ္လို႕ ေမေမသားကို ေျပာေျပာေနတာေပါ့ ”
“ ယုန္ေလးက ဥာဏ္ရွိတယ္ေနာ္ ေမေမ ”
“ ဟုတ္တယ္သား။ သား သတိမထားမိလိုက္တာ
တစ္ခုေမေမေျပာျပမယ္ ။ သားေက်ာင္းမွာလည္း သင္ရမွာေပါ့။ ယုန္က
အသားစားသတၱ၀ါလား၊ အသီးအရြက္စား သတၱ၀ါလား ”
“ အသီးအရြက္စား သတၱ၀ါပါ ေမေမ ”
“ ေအး.. ယုန္ေလးျဖဴေဖြးက ဥာဏ္သံုးၿပီး ေျမေခြးဖိုးရွဳပ္ေတာ့ ဒီေန႕ အရသာရွိတဲ့ က်ားသားေကၽြးမယ္ လို႕ ေျပာလိုက္တယ္ေနာ္ ”
“ ဟာ.. ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ယုန္က အသားမစားတာကို က်ားႀကီးက သတိေမ့သြားပံုရတယ္ေနာ္ ”
“
သတိေမ့တာက ယုန္မဟုတ္ဘူး သားရဲ႕။ ေျမေခြးနဲ႕က်ားက ေမ့သြားတာ။ သူတစ္ပါးအေပၚ
ဒုကၡေရာက္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ကမ်ားလာေတာ့ မႊန္ထူၿပီး အမွန္နဲ႕အမွား၊ လုပ္သင့္၏
မသင့္၏ကို ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္
သူမ်ားမေကာင္းၾကံ ကိုယ္သာခံ..ဆိုတဲ့ စကားပံုျဖစ္လာတာေပါ့။ ေမေမတို႕
ဘုရားေဟာမွာလည္း ကံ..ကံ၏အက်ဳိးရွိတယ္ သားရဲ႕။ ကိုယ္ျပဳတဲ့ကံက
ကိုယ့္ထံတစ္ခ်ိန္မွာ ျပန္ကို ေရာက္လာတတ္တယ္။
သားကငယ္ေသးေတာ့ ဒီလိုေျပာရင္
နားေထြးေနလိမ့္မယ္။ ကဲ.. ဒီလက္ကိုင္မွန္ေလး၀ိုင္းကို သားယူၾကည့္ၿပီး
မွန္ထဲကို ျပံဳးျပၾကည့္စမ္း။ သား…ဘာေတြ႕လည္း ေမေမ့ကို ေျပာျပ ”
“ သား ျပံဳးေနတဲ့ပံုကို ျပန္ျမင္ရတယ္ ေမေမ ”
“ ဒီတစ္ခါ သားက မွန္ထဲကို မဲ့ျပၾကည့္လိုက္ပါဦး။ ဘာေတြ႕ရလဲ ”
“ သား မဲ့ေနတဲ့ပံု ျပန္ျမင္ရတယ္ ေမေမ ”
“ ေအး.. သားၿပံဳးရင္ မွန္ထဲက
သားပံုရိပ္ကပဲ သားကို သားၿပံဳးသလို ျပန္ၿပံဳးျပတယ္။ အဲ့ဒီလိုပဲ
သားမဲ့ျပေတာ့ မွန္ထဲက သားပံုရိပ္က သားကို ျပန္မဲ့ျပတယ္ေနာ္ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ ”
“ ေအး.. ဒီမွန္ကို ၾကည့္သလိုပဲ သားက
ေကာင္းတာကိုလုပ္ရင္ ေကာင္းတဲ့အက်ဳိးကို သားပဲျပန္ခံစားရမယ္။ မေကာင္းတာကို
သားလုပ္ရင္ မေကာင္းမွဳက သားဆီျပန္ေရာက္လာလိမ့္မယ္ ”
“ သား သေဘာေပါက္ၿပီေမေမ။ က်ားႀကီးက သူငယ္ခ်င္းေပါင္းမွားသြားတာေပါ့ေနာ္ ”
“ ဟုတ္တယ္သား။ မေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေၾကာင့္ ကိုယ္ပါ ဒုကၡေတြ႕ရတတ္တယ္။ မေကာင္းမွဳဆိုတဲ့ ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတဲ့
အညစ္အေၾကး အထုတ္ႀကီးကို ပိုက္ထားမယ့္အစား အေ၀းမွာ သြားလႊတ္ပစ္ရမယ္။
မဟုတ္ရင္ သားကိုယ္မွာ အနံ႕ဆိုးေတြ စြဲကပ္ေနမွာ ေသခ်ာတာေပါ့..။
မဟုတ္ဘူးလား.. သား ”
“ ဟုတ္ကဲ့ပါ ေမေမ..။ ဒါနဲ႕ ေျမေခြးက က်ားႀကီးေျပးရာေနာက္ ဒရြတ္တိုက္လိုက္ရင္း ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ေသသြားေရာလား ေမေမ.. ”
“ အင္း.. ေမေမလည္း အဲ့ဒါသိခ်င္ေနတာ ။
ေျမေခြးဆိုတာမ်ဳိးက အသက္ျပင္းတယ္ေလ.. သားရဲ႕..။ ဒီေတာ့ ေသမေသ ေမေမလည္း
တပ္အပ္မေျပာႏိုင္ဘူးေပါ့ သားရယ္။ ကဲ..ကဲ.. ဥာဥ့္နက္ၿပီ။ ေမေမ့သားေလး
အိပ္ေတာ့ေနာ္ ”
ေမေမက သားရဲ႕နဖူးျပင္ေလးကို
ဖြဖြေလးငံု႕ေမႊးလိုက္တယ္။ သားရဲ႕ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ားက တျဖည္းျဖည္းနဲ႕
ေမွးစင္းလို႕လာတယ္။ သားက ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေပမယ့္
ေမေမ့ရဲ႕ အေတြးထဲမွာေတာ့ သားကိုေျပာျပတဲ့ ပံုျပင္က အၿပီးမသတ္ႏိုင္ေသးဘူး။
ဆႏၵနဲ႕ဘ၀တစ္ထပ္ထဲက်ၾကပါေစ။
0 comments:
Post a Comment