ေရႊသစ္ပင္.

တစ္ခါတုန္းကေပါ့ ။ တိုင္းၿပည္ေလးတစ္ၿပည္ဟာ ဆန္ေရစပါး ေပါမ်ားစြာနဲ႔ ၿမစ္ၾကီး ငါးသြယ္ရဲ႕ အလယ္မွာ ေအးခ်မ္းစြာ တည္ရွိေနေလရဲ႕ ။ အဲဒီတိုင္းၿပည္ေလးနာမည္က " ၀တိၱ" လို႔ ေခၚပါတယ္ ။ ၀တၱိၿပည္မွာ အလြန္ကို ေခ်ာေမာလွပၿပီး ၿမင္သူတိုင္းတပ္မက္ ေလာက္တဲ့ ရုပ္အဆင္းနဲ႔ စိတ္သေဘာထား အလြန္ေကာင္းတဲ့ မင္းသမီးေလး တစ္ပါးရွိတယ္တဲ့ ။ အဲဒီမင္းသမီးေလးဟာ အလြန္ကို လွပတဲ့အတြက္ သူမကို လိုခ်င္တပ္မက္တဲ့ ေဘးနားကတိုင္းၿပည္ေတြက မင္းသားေတြဟာ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ လာေရာက္ေတာင္းယူၾကပါတယ္ ။ ဖခမည္းေတာ္ ဘုရင္ၾကီးကလည္း ေန႔စဥ္သမီးေတာ္ကို လာေရာက္ေတာင္းရမ္းေနတဲ့အတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့လူနဲ႔ လပ္ထပ္ေပးဖို႔ စီစဥ္ပါတယ္ ။ အဲဒီအခါ ဘုရင္ၾကီးက သူ႔သမီးေတာ္ေလးနဲ႔ တိုင္ပင္ပါတယ္ ။ သမီးေတာ္ေလးက ဥာဏ္ပညာထပ္ၿမက္တဲ့ သူ ၿဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ရဲ႕ ခင္ပြန္းေရြးခ်ယ္ပြဲကို သူကိုယ္တိုင္ ေရြးခ်ယ္မယ္လို႔ ဖခင္ ဘုရင္ၾကီးကို ခြင့္ပန္လိုက္ပါတယ္ ။ ဘုရင္ၾကီးကလည္း သမီးေတာ္ေလးရဲ႕ ဥာဏ္ရည္ကို သိေနတဲ့အတြက္ အသာတၾကည္ပဲ ခြင့္ၿပဳေတာ္မူလိုက္ပါတယ္ ။

အဲဒီအခါ မင္းသမီးေလးက သူ႔ရဲ႕ တိုင္းၿပည္ေလးမွာ ေၾကၿငာခ်က္ တစ္ခုကို ထုတ္ၿပန္လိုက္ပါတယ္ ။ အဲဒီေၾကၿငာခ်က္ကေတာ့ ဘုရင့္သမီးေတာ္ေလးနဲ႔ လက္ထပ္လိုသူမ်ားသည္ ေနာက္တစ္ပတ္ တိတိေန႔ လည္အခ်ိန္တြင္ နန္းရင္ၿပင္သို႔ လာေရာက္စုေ၀းရမည္ ဟု ၿဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီသတင္းဟာ ေတာမီးပမာ တိုင္းၿပည္ အသီးသီး ကို တဟုန္ထိုး ပ်ံ႕ႏွ႔ံသြားသတဲ့ ။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က တိုင္းၿပည္အသီးသီးက မင္းသားေတြလည္း မင္းသ မီးေလးဆီလာဖို႔ ၿပင္ဆင္ၾကေတာ့တာေပါ့ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မင္းသမီးေလးေနတဲ့ တိုင္းၿပည္ေလးရဲ႕ ၿမိဳ႕ၿပင္က ယာကြက္လပ္ေလးမွာ ရာဟုဆိုတဲ့ ေတာသားေလးတစ္ေယာက္ေနထိုင္ပါတယ္ ။ ရာဟုေလးက စိတ္သ ေဘာထားႏူးညံ့ၿပီး ေၿဖာင့္မတ္တည္ၾကည္တဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ၿဖစ္ပါတယ္ ။ မိခင္အိုၾကီးကို သီးႏွံစိုက္ခင္းေတြ စိုက္ရင္း လုပ္ေကၽြးေနသူလည္း ၿဖစ္ပါတယ္ ။ ရာဟုကလည္း အဲဒီသတင္းကို ၾကားမိသြားသတဲ့ ။ ဒါနဲ႔ သူလည္း မိခင္ကို ခြင့္ပန္ၿပီး ၀တၱိၿပည္ၾကီးဆီကို အေရာက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ အ၀တ္အစား ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းနဲ႔ သူရဲ႕ ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့ အသြင္ သ႑ာန္က ေတာက္ေၿပာင္လွပစြာ ၀တ္ဆင္လာတဲ့ မင္းညီမင္းသားေတြ အလယ္မွာ ေမွးမွိန္ေနတာေပါ့ ။ နန္းရင္ၿပင္ထဲ ၀င္ၾကတဲ့အခါ တံခါးေစာင့္က ရာဟုကို သူဖုန္းစားမွတ္ၿပီး ၀င္ခြင့္မေပးဘူးတဲ့ ။ အဲဒီအခါ ရာဟုလည္း စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ၿပီး နန္းရင္ၿပင္ထဲ ေငးၾကည့္ေနတာေပါ့ ။ အဲဒီအခိုက္မွာပဲ မင္းသမီးေလးက ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲက ရံေရြေတာ္ေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားၿပီး နန္းရင္ၿပင္ထဲ ၿပန္၀င္လာပါတယ္ ။

မင္းသမီးေလးက ရာဟုကိုေတြ႔တဲ့အခါ အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးသတဲ့ ။ ရာဟုက ၿဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္ ကိုေၿပာၿပလိုက္တဲ့အခါ မင္းသမီးေလးက တံခါးေစာင့္ကို ယေန႔တြင္ ေယာက်ၤားပ်ိဳ မွန္သမွ် ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာအယုတ္အလတ္ မေရြး လာေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္းေၿပာၿပီး ရာဟုကို ၀င္ခြင့္ေပးေစသတဲ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ နန္းရင္ ၿပင္မွာ မင္းသားအကုန္စံုတဲ့အခါ မင္းသမီးေလးက စတင္ၿပီး ေၿပာၾကားပါတယ္ ။ မင္းသမီးေလးက မိမိကို လက္ထပ္ခ်င္ေသာ ေယာက်ၤားတိုင္းသည္ နန္းရင္ၿပင္ အလယ္တြင္ ခ်ထားေသာ သစ္ေစ့အိုးၾကီးထဲမွ သစ္ေစ့တစ္ေစ့ကို ယူႏုိင္ပါေၾကာင္း ။ တစ္ႏွစ္ တိတိၿပည့္ေသာ ေန႔တြင္ သစ္ေစ့ေလးမွ ေရႊပင္ေလးေပါက္ေအာင္ ၿပဳစုပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္သူကို မိမိ လက္ထပ္မည္ ၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿပာၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ အဲဒီအခါမွာ မင္းညီ မင္းသားေတြဟာ သစ္ေစ့အိုးၾကီးထဲက သစ္ေစ့ေတြကို အလုအယက္ယူငင္ၾကပါတယ္ ။ ေနာက္ဆံုး မင္းညီမင္းသားေတြ အကုန္ယူငင္ၿပီးေတာ့ ရာဟု အလွည့္လည္းေရာက္ေရာ အေသးဆံုး အညွက္ဆံုး သစ္ေစ့ေလး တစ္ေစ့သာ က်န္ေတာ့သတဲ့ ။ အဲဒီသစ္ေစ့ေလးကို ရာဟုက ယူလိုက္တဲ့အခါမွာ မင္းညီမင္း သားအားလံုးက ၀ိုင္းၿပီး ေလွာင္ရယ္ၾကပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ရာဟုက တစ္ခြန္းမွ ၿပန္မေၿပာပဲ သစ္ေစ့ေလးကို ယူၿပီး နန္းရင္ၿပင္အၿပင္ဖက္ကို လွမ္းထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။

ရာဟုေလးလည္း အိမ္ၿပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ သစ္ေစ့ေလးကို စတင္ၿပီး စိုက္ပ်ိဳးပါေတာ့တယ္ ။ လိုအပ္တဲ့ ေၿမၾသဇာနဲ႔ ေန႔စဥ္ေရပံုမွန္ေလာင္းၿပီး စိုက္ပ်ိဳးပါတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဂရုတစိုက္နဲ႔ ေရေလာင္းေပါင္းသင္မႈေၾကာင့္ သစ္ပင္ေလးဟာ အစြမ္းကုန္ဖူးပြင့္လာခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မင္းသမီးေလးေၿပာသလိုေတာ့ ေရႊပင္ေလး တစ္ပင္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး ။ အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ကုန္ဆံုးၿပီး တစ္ႏွစ္တင္းတင္းၿပည့္တဲ့ ေန႔ကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါတယ္ ။ ရာဟုလည္း သူစိုက္ပ်ိဳးယုယခဲ့တဲ့ သစ္ပင္ေလးကို ယူေဆာင္ၿပီး နန္းရင္ၿပင္ၾကီးဆီကို တစ္ေခါက္ ၿပန္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ နန္းရင္ၿပင္ၾကီးမွာေတာ့ ရာဟုနည္းတူ အၿခားမင္းညီမင္းသားေတြလည္း အစံုအလင္ေရာက္ရွိလို႔ ေနပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔အသီးသီးရဲ႕ လက္ထဲမွာ ေတာ့ ေရႊပင္ေလးေတြ ကိုင္လို႔ေပါ့ ။ တစ္ဦးခ်င္းဆီကလည္း ဒီေရႊပင္ေလးေတြ ရဖို႔အတြက္ မည္မွ် စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ေၾကာင္းကို ဂုဏ္ယူေၿပာဆိုေနၾကသတဲ့ ။ အခ်ိန္အခါသင့္တဲ့အခါ နန္းရင္ၿပင္ထဲကို မင္းသမီးေလးက ၾကြလွမ္းလို႔လာပါတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္က ရာဟုရဲ႕ သစ္ပင္ေလးကို အၿခားမင္းသားေတြက ၀ိုင္းေလွာင္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ ။ ေနာက္ေတာ့ မင္းသမီးေလးက မင္းသားတစ္ဦးခ်င္းဆီကို ေရႊပင္ေလးပါရဲ႕လားလို႔ ေမးသတဲ့ ။ မင္းသားအသီးသီးကလည္း အားရ၀မ္းသာနဲ႔ ေရႊပင္ေလးပါေၾကာင္း ေၿပာၿပီး ထုတ္ၿပသတဲ့ ။ မင္းသမီးေလးက ဘာမွ ၿပန္မေၿပာပဲ ၿပံဳးေနၿပီး ရာဟုအ လွည့္ေရာက္တဲ့အခါမွာ ေရႊပင္ေလးပါလားလို႔ ေမးပါတယ္ ။ ရာဟုက သူစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ သစ္ပင္ေလးကို ထုတ္ၿပၿပီး ဒီအပင္ေလးဟာ မွန္ကန္တဲ့ ေမတၱာ တရားနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ မိမိ ေရႊပင္ေလးပင္ၿဖစ္ေၾကာင္း ။ အၿခားမင္း သား ေတြလို ေရႊအစစ္အပင္ေလးကို မယူေဆာင္လာႏုိင္ခဲ့၍ ၀မး္နည္းေၾကာင္းေၿပာပါတယ္ ။ မင္းသမီးေလးက ရာဟုေလးကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးစြာ ၿပံဳးလိုက္သတဲ့ ။ ၿပီးေနာက္ ရာဟုရဲ႕ သစ္ပင္ေလးကို ယူ ေဆာင္ၿပီး မင္းသားေတြ ကို စကားစတင္ေၿပာၾကားပါတယ္ ။

မင္းသမီးေလးက မိမိဟာ တစ္သက္တာမွာ စကားတည္ၾကည္ၿပီး အမွန္အတိုင္း ေၿပာဆိုတတ္တဲ့ လိမ္ညာမ ေၿပာတတ္တဲ့ ေယာက်ၤားကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ၿပီ ၿဖစ္ေၾကာင္း ရာဟုေလးကို လက္ဆြဲၿပီး ေၿပာၾကားပါတယ္ ။ ဒီအခါမွာ မင္းသားေတြက ဟာကနဲ ဟင္ကနဲ ၿဖစ္သြားၾကတာေပါ့ ။ မင္းသမီးေလးက ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ သူေပးလိုက္တဲ့ သစ္ေစ့ေတြဟာ သာမန္သစ္ေစ့ေတြၿဖစ္တဲ့အတြက္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် ေရႊပင္ေပါက္လာ ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိေၾကာင္း ။ ေရႊပင္ေပါက္သည္ဟု ေၿပာသည့္မင္းသားမ်ားသည္ မိမိကို လိမ္ညာေသာ သူမ်ားသာၿဖစ္ၿပီး အမွန္ကို ေၿပာမေၿပာ လိမ္ညာၿခင္းရွိမရွိစမ္းသပ္ၿခင္းသာ ၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာၾကားလိုက္ပါတယ္ ။ ဒီအခါမွာ တိုင္းၿပည္အသီးသီးက မင္းသားအားလံုးဟာ လြန္စြာ အရွက္ရၾကၿပီး ၀မ္းနည္းစြာ ေနရပ္တိုင္း ၿပည္မ်ားကို ၿပန္သြားၾကေတာ့သတဲ့ ။ မင္းသမီးေလးဟာ ရာဟုေလးကို လက္ထပ္ယူလိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ မိခင္ အိုၾကီးကိုလည္း နန္းေတာ္ထဲ ေခၚေဆာင္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႔စြာ တစ္သက္လံုး ေနထိုင္သြားၾကေတာ့သတဲ့ကြယ္ ။

ဒီပံုၿပင္ေလးကို ဖတ္ၿပီး ေလာကၾကီးမွာ တစ္ခါတစ္ရံ မိမိ တစ္ဦးတည္း ၿဖစ္ေပမယ့္လည္း လိုအပ္တဲ့အခါမွာ မွန္ကန္တဲ့အတိုင္း ၿပဳမႈေနထုိင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို သတိၿပဳမိဖို႔ပဲ ၿဖစ္ပါတယ္ ။

ခ်စ္သူေလးကို ပံုၿပင္ေလးေတြ ေၿပာၿပႏိုင္ပါေစ....။

စာေရးသူ......သက္တန္႔ခ်ိဳ