"သူနာျပဳဘုရား"

ကိုယ့္ရိပ္ သဏန္၊ ညီအာနန္ႏွင့္
ျမတ္မြန္ထြတ္ထား၊ တို႕ဘုရားသည္
တစ္ပါးေသာအခါ၊ ေဒသစာျဖင့္
တိုက္တာလွည္႕၍၊ ၾကည္႕သတည္း။

က်ီးသံမဲမဲ၊ ယင္မဲမဲျဖင့္
မြဲျပာညစ္ေရာင္၊ ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ကို
ဘုန္းေခါင္ဘုရား၊ ၀င္၍သြားေသာ္
သနားစဖြယ္၊ ေက်ာင္းအလယ္၌
က်င္ငယ္က်င္ၾကီး၊ တင္က်မ္းစီးလ်က္
ကိုယ္ထီးေလ်ာင္းရွာ၊ ေထရ္သူနာကို
ျမတ္စြာေတြ႕ရပါသတည္း။

အမိသည္သား၊ ျပဳေသာလားသို႕
ဘုရားမြန္ျမတ္၊ ညီအာနန္ကို
ခ်ိဳးရန္ေရေတာင္း၊ ေစာင္ပါေတာင္းလ်က္
သြန္းေလာင္းသုတ္သင္၊ ျပီးစီးလ်ွင္မူ
ေခါင္းတြင္ဘုရား၊ လက္ေတာ္ထား၍
ညီဘြားေျခက၊ ျပိဳင္တူမလ်က္
ျမတ္လွေနရာ၊ ေညာင္ေစာင္းသာတြင္
ေကာင္းစြာ အိပ္စက္ေစသတည္း။

ထို႕ေနာက္ရွင္ေတာ္၊ စည္းေ၀းေခၚရ်ဳ္
ျမြတ္ေဖာ္စကား၊ မိန္႕ေတာ္ၾကား၏
မိျခားဖေ၀း၊ တစ္ရပ္ေက်းတြင္
ခ်ိဳေအးၾကည္သာ၊ တရားရွာသည္
မ်ားစြာအေပါင္း၊ ရဟန္းေကာင္းတို႕
ညံေပ်ာင္းၾကည္ျဖဴ၊ နာေသာသူကို
ငါ့တူၾကည္နာ၊ ျပဳစုပါက
ျမတ္ရာေရာက္လိမ့္ဧကန္တည္း။ ။

by facebook page

(ဆရာၾကီး မင္းသု၀ဏ္)
၁၉၆၈ . ခုႏွစ္ထုတ္ ေဆးတကၠသိုလ္ (၂) ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္အထိမ္းအမွတ္ စာေစာင္မွာ ေဖာ္ျပပါရွိျခင္း ။