ကၽႊန္ေတာ္တာ၀န္က်တာက ရခုိင္ျပည္နယ္ရဲ႔ အစြန္ဆံုးျမိဳ႔ေလး တစ္ျမိဳ႔မွာေပါ႔။ ကၽႊန္ေတာ္တို႔တပ္
တည္ေနရာကေတာ႔ ျမိဳ႔ထဲနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာပါ။ ျမိဳ႔ျပင္အထြက္နားေလာက္မွာ ရွိပါတယ္။ ၿမိဳ႔ထဲကို
လမ္းေလွ်ာက္ သြားမယ္ဆိုရင္ သိပ္ေတာ႔မေ၀းပါဘူး။ မွတ္မွတ္ရရ (၂၀၀၆) ခုႏွစ္ (၁၂)လပိုင္းအခ်ိန္မွာ
တပ္ကိုစေရာက္တာ။ လူ႔စိတ္ဆိုတာကလည္း ဘာမွမသိရင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေလ။ အဲ့ဒီေတာ့ စေရာက္
တဲ႔အခ်ိန္ မသြားရဲ မလုပ္ရဲတာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိဘူး။
တပ္ကိုေရာက္ျပီးသိပ္မၾကာဘူး။ တပ္ကေနၿပီး လမ္းေလွ်ာက္သြားမယ္ဆိုရင္ (၂)နာရီခြဲေလာက္ လမ္းေလ်ွာက္သြားရမယ့္ ရြာတရြာမွာ အျငိမ္႔ပြဲရွိတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းရထားေတာ့ ဆိုင္းသံဗံုသံၾကားရင္ မေနႏိုင္တဲ့ က်ြန္ေတာ့္ဝါသနာေၾကာင့္ရယ္၊ ၿပီးေတာ့
ၿပီးေတာ႔ ကိုယ္ခုမွစေရာက္တဲ႔ ေနရာေဒသရဲ႔ အေလ႔အထေလး ေတြကိုလည္း စနည္းနာခ်င္တာေၾကာင့္ရယ္ေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုပါ အေဖာ္ေခၚလိုက္ၿပီး ပြဲသြားၾကည့္ၾကဖို့ ၿပင္ဆင္လိုက္ၾကတယ္။ က်ြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကလည္း က်ြန္ေတာ္သာပါမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေနရာဘယ္ေဒသကိုပဲသြားသြား လိုက္ဖို့ အဆင္သင့္ ၿဖစ္ေနတဲ့ လူစားေလ။
က်ြန္ေတာ္တို့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္သား ပြဲသြားၾကည့္ဖို့ ၿပင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
တပ္ၾကပ္ၾကီးတစ္ေယာက္က လာေျပာတယ္။
"ဗိုလ္ၾကီးတို႔ ဒီကအသြားမွာ ကားၾကံဳ
လိုက္လို႔ရတယ္...အျပန္ေတာ႔ ကိုယ္႔အစီအစဥ္နဲ႔ ကိုယ္ျပန္ရမယ္တဲ႔"
ဟုတ္ျပီေပါ႔။ ကားၾကံဳဆိုလို႔ တစ္ခ်က္ေျပာရအံုးမယ္။ ကၽႊန္ေတာ္တာ၀န္က်တဲ႔ ျမိဳ႔ကေန ရန္ကုန္ကို သြားတဲ႔ကားေတြ
ရွိတယ္။ ည (၉)နာရီခြဲေလာက္ကေန စျပီးထြက္တယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ (၈) နာရီခြဲေလာက္ဆို ရန္ကုန္ကို
ေရာက္ျပီ။ စထြက္ရင္ ကၽႊန္ေတာ္တို႔တပ္ေရွ႔ကေန ျဖတ္ျပီးသြားရတာ။ ကၽႊန္ေတာ္တို႔တပ္ေရွ႔က
ေန ေက်ာ္ျပီးဆက္သြားရင္ စုေပါင္းဂိတ္တစ္ခုရွိတယ္။ အဲ႔ဒီဂိတ္မွာ လိုင္းကားေတြ အကုန္ရပ္ရတယ္။
ကၽႊန္ေတာ္တို႔ကလည္း အဲ႔ဂိတ္မွာၾကိဳေစာင္႔ျပီး ကားလာတာနဲ႔ တက္လိုက္ျပီး အျငိမ္႔ပြဲရွိတဲ႔ရြာ
လည္း ေရာက္ေရာဆင္းလိုက္ၾကတာေပါ႔။ ပြဲေစ်းတန္းကလည္း သိပ္ေတာ႔မစည္ပါဘူး။ ခဏ
ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး အျငိမ္႔ကေနတာကို ထုိင္ၾကည့္ေနလိုက္တာေပါ႔။ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔
မနက္၄နာရီ ေလာက္ျဖစ္သြားေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႔ျပန္တဲ႔သူေတြ လည္းျပန္ကုန္ၾကျပီ။ ကၽႊန္ေတာ္တို႔
လည္း မနက္၇နာရီခြဲမွာ တန္းစီရွိတာနဲ႔ အေဖာ္ေလးေတြရွိတုန္း ျပန္ၾကမယ္ဆိုျပီး ထျပန္လာ
ၾကတာ။
တစ္လမ္းလံုးကလည္း ေမွာင္မဲေနတာဘဲ။ ရုိးမနဲ႔နီးေနတာဆိုေတာ႔ တစ္ဖက္မွာကေခ်ာက္
တစ္ဖက္မွာက ကမ္းပါးယံေတြနဲ႔ သစ္ၾကီး၀ါးၾကီးေတြ ေပါက္ေနတာေပါ႔။ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း
ေလွ်ာက္လာျပီးေရာ လမ္းေပၚမွာ က်ြန္ေတာ္တို့ သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ပဲ ရွိေတာ႔တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား စကားေလး
တေၿပာေၿပာနဲ့ ေအးေအးေဆးေဆး လမ္းေလွ်ာက္လာတာ ၂နာရီေလာက္ ေလွ်ာက္လုိက္ရတယ္။ ၆နာရီ
ခြဲေလာက္က်ေတာ႔ တပ္ကိုေရာက္ေရာ။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး တန္းသြားစီေတာ႔မွ ျပႆနာကစတာပဲ။
တန္းစီကြင္းထဲမွာ က်ြန္ေတာ္တို့ ႏွစ္ေယာက္ကို ၀ိုင္းေမးၾကတာ
" ဗိုလ္ၾကီးတို႔ ဘာနဲ႔ဘယ္လို ျပန္လာၾကတာလဲ???? "တဲ႔။
ကၽႊန္ေတာ္တို႔ကလည္း ကုန္းေၾကာင္းျပန္လာတယ္လို့ အမွန္အတိုင္းၿပန္ေၿဖလိုက္ၾကေတာ့
အဲ႔မွာတင္ သူတို႔က ဟာ..ဟင္..နဲ႔ဘာေတြျဖစ္ကုန္မွန္းကို မသိေတာ့တာ။ က်ြန္ေတာ္တို့ထက္ အရင္ေစာၿပီး အဲ့ဒီတပ္မွာ တာဝန္က်ေနတဲ့ စီနီယာအကိုၾကီး တစ္ေယာက္ဆိုရင္ က်ြန္ေတာ္တို့ ႏွစ္ေယာက္လံုးကို စိတ္တိုေနတာမ်ား အာဠာဝက ဘီလူးၾကီး အီအီးပံုတက္ေနမိထားတဲ့အတိုင္းပဲ။ သူကေၿပာေသးတယ္။
"တပ္ကို ခုမွ စေရာက္လာၾကၿပီး ဒီေဒသအေၾကာင္း ဘာမွမသိေသးပဲနဲ့ ေလွ်ာက္လုပ္တာ မင္းတို့ ႏွစ္ေကာင္ ၾကပ္ၾကပ္သတိထား.... " တဲ့ဗ်ာ။
တန္းစီလည္းျပီးေရာ သူကေခၚျပီး ဆူပါေလေရာ။ ၿပီးေတာ႔မွ အေၾကာင္းစံုကို ေျပာျပတာ။ အျဖစ္အပ်က္က ဒီလိုပါ....
ခုနကၽႊန္ေတာ္ေျပာခဲ႔တဲ႔ ကၽႊန္ေတာ္တို႔ တပ္ေဘးနားမွာ စုေပါင္းဂိတ္ တစ္ခုရွိတယ္။ အဲ႔ဒီဂိတ္ကေန
၅မိနစ္ေလာက္ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္လိုက္ရင္ လမ္းကနည္းနည္း ကုန္းျမင္႔ ျဖစ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ႔ေကြ႔ပတ္
ျပီး သြားရတာ...။ အဲ႔ဒီေကြ႔က အဲ့ဒီေဒသမွာ နာမည္ၾကီးေနတဲ့ ၉ေလာင္းေကြ႔ပါတဲ႔...။ လူ၉ေယာက္ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း
ကားေပၚက ျပဳတ္က်ျပီး ေသသြားတာ။ ေသသြားတဲ႔ အေၾကာင္းက ဒီလို...။
ကၽႊန္ေတာ္တို႔ တပ္ျမိဳ႔မွာ အဲ႔တုန္းက အျငိမ္႔ပြဲ ရွိေရာတဲ႔...။ အဲ႔အခ်ိန္မွာ ရြာဘက္ကလူေတြက ျမိဳ႔ေပၚကို အျငိမ္႔ပြဲ လာၾကည့္ၾကတာ...။ ေသသြားတဲ႔ လူ၉ေယာက္ကလည္း ျမိဳ႔ေပၚကို အျငိမ္႔လာၾကည့္ခ်င္လို႔ ဆိုျပီး
ကားၾကံဳေစာင္႔ေနတာ...။ အဲ႔အခ်ိန္မွာ သစ္လံုးအၾကီးၾကီး ေတြကိုသံၾကိဳးၾကီး ေတြနဲ႔ပတ္ျပီး တင္လာတဲ႔
သစ္လံုးတင္ကားတစ္စီးကုိ ေတြ႔ေတာ႔ သူတို႔က လိုက္ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာတယ္..။ ကားသမားကလည္း လိုက္လို႔
အဆင္မေျပ ေလာက္ဘူး..။ ထိုင္စရာမရွိဘူးလို႔ ေျပာတယ္...။ သူတို႔ကလည္း အျငိမ္႔တအားၾကည့္ခ်င္
ေနေတာ႔ သစ္လံုးေတြေပၚကပဲ ထိုင္လုိက္ပါ႔မယ္လို႔ ေျပာျပီးလုိက္လာၾကတာေပါ႔...။ အဲ႔လိုနဲ႔ အဲ႔ဒီေကြ႔
လည္း ေရာက္ေရာ သစ္လံုးကားက အရွည္ၾကီးဆိုေတာ႔ ေကြ႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ သစ္လံုးတင္ထားတဲ႔
ေနာက္တြဲက ရမ္းခါျပီး သံၾကိဳးေတြေျပျပီးေတာ႔ သစ္လံုးေတြ အကုန္ျပဳတ္က်တာ..။ သစ္လံုးေပၚထုိင္
လုိက္လာတဲ႔ လူ၉ေယာက္လံုး အဲ႔ေနရာမွာတင္ သစ္လံုးေတြပိၿပီးေတာ့ ပြဲခ်င္းျပီး ဆံုးသြားၾကတာ။
အဲ႔လိုလည္း ျဖစ္ျပီးေရာ ေသာင္းက်န္းလိုက္တာ...ေနာက္ဆံုးဘုန္းၾကီးပင္႔ျပီး အဲ႔ေနရာမွာ
ပရိတ္ရြတ္ရတယ္။ အဲ႔ဒါလည္း ခုထိမကၽႊတ္ေသးဘူးတဲ႔။ အကိုၾကီးကေတာ႔ ကၽႊန္ေတာ္တို႔ကို
အဲ႔ေလာက္ပဲ ေျပာျပတာေပါ႔ေနာ္။ ေနာက္ပိုင္း ျမိဳ႔ထဲကလူေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးလာေတာ႔မွ သူတို႔ေျပာျပလုိ႔
သိရတာက ကၽႊန္ေတာ္တို႔ကို စိတ္ဆိုးတဲ႔အကိုၾကီးက သူကိုယ္တိုင္ အေျခာက္ခံခဲ႔ရေတာ႔ ကၽႊန္ေတာ္
တို႔ကို သူ႔လိုျဖစ္မွာဆိုးျပီး ဆူမွန္းသိေတာ႔တယ္။ သူ႔တုန္းကဆိုရင္ ၂ရက္ေလာက္ ဖ်ားသြားတယ္တဲ႔။
ဒါေၾကာင္႔မို႔လို႔ သူအေျခာက္ခံရတာကို ထည့္မေျပာတာေနမွာ။
သူအေျခာက္ခံရပံုက ကၽႊန္ေတာ္တို႔တပ္ကေန ဆိုင္ကယ္နဲ႔သြားမယ္ ဆိုရင္၃နာရီေလာက္ ေမာင္း
ရတဲ႔ ရခိုင္ရိုးမေပၚက ရြာတစ္ရြာမွာ အဲ့ဒီအစ္ကိုၾကီးက စခန္းထိုင္ဖို့ တာဝန္က်တယ္။ တစ္ေန႔က်
ေတာ႔ သူကဆိုင္ကယ္ အသစ္တစ္စီး ၀ယ္လာျပီး တပ္ကိုျပန္ခ် လာပါေရာ။ ဆိုင္ကယ္လာၾကြား
တာနဲ႔ တူပါတယ္။ ၿပန္လာတဲ႔အခ်ိန္ကလည္း ညေနဘက္၅နာရီေလာက္ စထြက္လာတာတဲ႔။
၆ခြဲေလာက္ဆို ပတ္၀န္းက်င္က ေမွာင္ေနျပီ။ ေဆာင္းတြင္းဘက္ကလည္းၿဖစ္ၿပန္ေတာ႔ပိုဆိုးတာေပါ့။
လေရာင္ေလးကေတာ႔ နည္းနည္းရွိတယ္တဲ႔။ သူဆိုင္ကယ္ေမာင္းလာရင္းနဲ႔ ကၽႊန္ေတာ္တို႔ အျငိမ္႔ပြဲသြားတဲ႔ရြာ
ကုိ လည္းေက်ာ္လာျပီးေရာ.........အမွတ္မထင္ ေဘးဘက္ကိုၾကည့္လိုက္တာ...
ကမ္းပါးယံေတြေပၚကို ကုတ္ကပ္ျပီး တြယ္တက္လာေနတဲ့ အရိပ္ေတြကို တစ္ေနရာမွာ ၁ေယာက္ျမင္လိုက္ ေနာက္
တစ္ေနရာမွာ ၂ေယာက္တြဲျမင္လိုက္နဲ့တဲ့။ သူလည္းေၾကာက္လန္႔ျပီး ဆိုင္ကယ္ကို ေမာင္းေျပးလာ
တာ...၉ေလာင္းေကြ႔နားကို ေရာက္လာေရာတဲ႔...။ အဲ႔အခ်ိန္မွာ ဆိုင္ကယ္မီးေရာင္နဲ႔ လွမ္းျမင္ရတာက
ေက်ာက္တံုးေပၚမွာထိုင္ျပီး သူ႔ကိုၾကည့္ေနၾကတဲ့ လူတအုပ္။ အဲ့ဒီလူအုပ္ထဲမွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ပါတယ္။ က်န္တဲ႔သူေတြကို
ေတာ႔ေသခ်ာမသိဘူး႔။ အမ်ားၾကီးပဲတဲ႔...။ သူလည္းတအား ေၾကာက္ေနျပီ ။ဘာလုပ္ရမွန္းလည္းမသိ
ေတာ႔ဘူးေပါ႔...။ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ ေၾကာက္စိတ္ကေန ေဒါသစိတ္ျဖစ္လာျပီးေတာ႔ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ကြာဆို
ျပီး သူတို႔ေ၇ွ႔ကေန ျဖတ္ေမာင္းတာ..။ ေက်ာက္တံုးေတြက ဆိုင္ကယ္ေရွ႔မွာ ေရာက္ေရာက္လာတယ္တဲ႔..။
အဲ႔အခ်ိန္မွာ ေက်ာက္တံုးေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့ အရိပ္ေတြထဲက အမ်ိဳးသမီးက သူ႔ေနာက္ကေန လိုက္လာတာတဲ့။
ေက်ာက္တံုးတစ္တံုး လည္းပါတယ္..တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ေျပးလိုက္လာတာ။ ေက်ာက္တံုး ေရာ သရဲမေရာပဲတဲ႔....။
က်န္တဲ႔သူေတြကေတာ့ မလုိက္လာဘူး...။ ဒီတိုင္းပဲ ထုိင္ေနတာေပါ႔ ။ အဲ႔အကိုၾကီးလည္း ဆိုင္ကယ္ကို နင္းကန္
ေမာင္းေျပးတာ ေနာက္ဆံုး ကၽႊန္ေတာ္တို႔ တပ္ထိေတာင္ မေရာက္လိုက္ဘူး႔။ တပ္မေရာက္ခင္
စုေပါင္းဂိတ္ ထဲအတင္း၀င္ေျပးရတယ္တဲ႔။ အဲ႔ကေန တပ္ထဲကို အေဖာ္ေလးငါးေယာက္ေလာက္ သူ့ကိုၿပန္လုိက္
ပို႔ ရတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ၂ရက္ေလာက္ ဖ်ားပါေရာတဲ႔။ ေတာ္ေသးတယ္ ကိုယ္ေတြ၂ေယာက္
တည္း လမ္းေလွ်ာက္လာတုန္းက သရဲမ လိုက္မလာေပလို႔ေပါ႔...။ လိုက္လာလို႔ကေတာ႔ အေသပဲ
(ကိုယ္ေသမွာေျပာပါတယ္...:P)....ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ႔ ဟိုေနရာမွာ ဘာရွိတယ္ ဒီေနရာကဘယ္လို
ေျခာက္တာနဲ႔ ၾကားလာသိလာေတာ႔ ဘယ္မွကိုမသြားရဲ ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ ေတာ႔တာပဲ...။ ဒါေပမယ္႔
ေနာက္ေတာ႔လည္း ကိုယ္မွအေျခာက္မခံ ရေတာ႔ မေၾကာက္ေတာ႔ပါဘူး...ေလွ်ာက္သြားတာပါဘဲ..
(မွတ္ခ်က္။ ။ ၉ ေလာင္းေကြ႔ကိုေတာ႔ မသြားရဲဘူး.....:P)....အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္......။
by သရဲအေၾကာင္းေျပာၾကမယ္
တည္ေနရာကေတာ႔ ျမိဳ႔ထဲနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာပါ။ ျမိဳ႔ျပင္အထြက္နားေလာက္မွာ ရွိပါတယ္။ ၿမိဳ႔ထဲကို
လမ္းေလွ်ာက္ သြားမယ္ဆိုရင္ သိပ္ေတာ႔မေ၀းပါဘူး။ မွတ္မွတ္ရရ (၂၀၀၆) ခုႏွစ္ (၁၂)လပိုင္းအခ်ိန္မွာ
တပ္ကိုစေရာက္တာ။ လူ႔စိတ္ဆိုတာကလည္း ဘာမွမသိရင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေလ။ အဲ့ဒီေတာ့ စေရာက္
တဲ႔အခ်ိန္ မသြားရဲ မလုပ္ရဲတာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိဘူး။
တပ္ကိုေရာက္ျပီးသိပ္မၾကာဘူး။ တပ္ကေနၿပီး လမ္းေလွ်ာက္သြားမယ္ဆိုရင္ (၂)နာရီခြဲေလာက္ လမ္းေလ်ွာက္သြားရမယ့္ ရြာတရြာမွာ အျငိမ္႔ပြဲရွိတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းရထားေတာ့ ဆိုင္းသံဗံုသံၾကားရင္ မေနႏိုင္တဲ့ က်ြန္ေတာ့္ဝါသနာေၾကာင့္ရယ္၊ ၿပီးေတာ့
ၿပီးေတာ႔ ကိုယ္ခုမွစေရာက္တဲ႔ ေနရာေဒသရဲ႔ အေလ႔အထေလး ေတြကိုလည္း စနည္းနာခ်င္တာေၾကာင့္ရယ္ေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုပါ အေဖာ္ေခၚလိုက္ၿပီး ပြဲသြားၾကည့္ၾကဖို့ ၿပင္ဆင္လိုက္ၾကတယ္။ က်ြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကလည္း က်ြန္ေတာ္သာပါမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေနရာဘယ္ေဒသကိုပဲသြားသြား လိုက္ဖို့ အဆင္သင့္ ၿဖစ္ေနတဲ့ လူစားေလ။
က်ြန္ေတာ္တို့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္သား ပြဲသြားၾကည့္ဖို့ ၿပင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
တပ္ၾကပ္ၾကီးတစ္ေယာက္က လာေျပာတယ္။
"ဗိုလ္ၾကီးတို႔ ဒီကအသြားမွာ ကားၾကံဳ
လိုက္လို႔ရတယ္...အျပန္ေတာ႔ ကိုယ္႔အစီအစဥ္နဲ႔ ကိုယ္ျပန္ရမယ္တဲ႔"
ဟုတ္ျပီေပါ႔။ ကားၾကံဳဆိုလို႔ တစ္ခ်က္ေျပာရအံုးမယ္။ ကၽႊန္ေတာ္တာ၀န္က်တဲ႔ ျမိဳ႔ကေန ရန္ကုန္ကို သြားတဲ႔ကားေတြ
ရွိတယ္။ ည (၉)နာရီခြဲေလာက္ကေန စျပီးထြက္တယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ (၈) နာရီခြဲေလာက္ဆို ရန္ကုန္ကို
ေရာက္ျပီ။ စထြက္ရင္ ကၽႊန္ေတာ္တို႔တပ္ေရွ႔ကေန ျဖတ္ျပီးသြားရတာ။ ကၽႊန္ေတာ္တို႔တပ္ေရွ႔က
ေန ေက်ာ္ျပီးဆက္သြားရင္ စုေပါင္းဂိတ္တစ္ခုရွိတယ္။ အဲ႔ဒီဂိတ္မွာ လိုင္းကားေတြ အကုန္ရပ္ရတယ္။
ကၽႊန္ေတာ္တို႔ကလည္း အဲ႔ဂိတ္မွာၾကိဳေစာင္႔ျပီး ကားလာတာနဲ႔ တက္လိုက္ျပီး အျငိမ္႔ပြဲရွိတဲ႔ရြာ
လည္း ေရာက္ေရာဆင္းလိုက္ၾကတာေပါ႔။ ပြဲေစ်းတန္းကလည္း သိပ္ေတာ႔မစည္ပါဘူး။ ခဏ
ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး အျငိမ္႔ကေနတာကို ထုိင္ၾကည့္ေနလိုက္တာေပါ႔။ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔
မနက္၄နာရီ ေလာက္ျဖစ္သြားေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႔ျပန္တဲ႔သူေတြ လည္းျပန္ကုန္ၾကျပီ။ ကၽႊန္ေတာ္တို႔
လည္း မနက္၇နာရီခြဲမွာ တန္းစီရွိတာနဲ႔ အေဖာ္ေလးေတြရွိတုန္း ျပန္ၾကမယ္ဆိုျပီး ထျပန္လာ
ၾကတာ။
တစ္လမ္းလံုးကလည္း ေမွာင္မဲေနတာဘဲ။ ရုိးမနဲ႔နီးေနတာဆိုေတာ႔ တစ္ဖက္မွာကေခ်ာက္
တစ္ဖက္မွာက ကမ္းပါးယံေတြနဲ႔ သစ္ၾကီး၀ါးၾကီးေတြ ေပါက္ေနတာေပါ႔။ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း
ေလွ်ာက္လာျပီးေရာ လမ္းေပၚမွာ က်ြန္ေတာ္တို့ သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ပဲ ရွိေတာ႔တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား စကားေလး
တေၿပာေၿပာနဲ့ ေအးေအးေဆးေဆး လမ္းေလွ်ာက္လာတာ ၂နာရီေလာက္ ေလွ်ာက္လုိက္ရတယ္။ ၆နာရီ
ခြဲေလာက္က်ေတာ႔ တပ္ကိုေရာက္ေရာ။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး တန္းသြားစီေတာ႔မွ ျပႆနာကစတာပဲ။
တန္းစီကြင္းထဲမွာ က်ြန္ေတာ္တို့ ႏွစ္ေယာက္ကို ၀ိုင္းေမးၾကတာ
" ဗိုလ္ၾကီးတို႔ ဘာနဲ႔ဘယ္လို ျပန္လာၾကတာလဲ???? "တဲ႔။
ကၽႊန္ေတာ္တို႔ကလည္း ကုန္းေၾကာင္းျပန္လာတယ္လို့ အမွန္အတိုင္းၿပန္ေၿဖလိုက္ၾကေတာ့
အဲ႔မွာတင္ သူတို႔က ဟာ..ဟင္..နဲ႔ဘာေတြျဖစ္ကုန္မွန္းကို မသိေတာ့တာ။ က်ြန္ေတာ္တို့ထက္ အရင္ေစာၿပီး အဲ့ဒီတပ္မွာ တာဝန္က်ေနတဲ့ စီနီယာအကိုၾကီး တစ္ေယာက္ဆိုရင္ က်ြန္ေတာ္တို့ ႏွစ္ေယာက္လံုးကို စိတ္တိုေနတာမ်ား အာဠာဝက ဘီလူးၾကီး အီအီးပံုတက္ေနမိထားတဲ့အတိုင္းပဲ။ သူကေၿပာေသးတယ္။
"တပ္ကို ခုမွ စေရာက္လာၾကၿပီး ဒီေဒသအေၾကာင္း ဘာမွမသိေသးပဲနဲ့ ေလွ်ာက္လုပ္တာ မင္းတို့ ႏွစ္ေကာင္ ၾကပ္ၾကပ္သတိထား.... " တဲ့ဗ်ာ။
တန္းစီလည္းျပီးေရာ သူကေခၚျပီး ဆူပါေလေရာ။ ၿပီးေတာ႔မွ အေၾကာင္းစံုကို ေျပာျပတာ။ အျဖစ္အပ်က္က ဒီလိုပါ....
ခုနကၽႊန္ေတာ္ေျပာခဲ႔တဲ႔ ကၽႊန္ေတာ္တို႔ တပ္ေဘးနားမွာ စုေပါင္းဂိတ္ တစ္ခုရွိတယ္။ အဲ႔ဒီဂိတ္ကေန
၅မိနစ္ေလာက္ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္လိုက္ရင္ လမ္းကနည္းနည္း ကုန္းျမင္႔ ျဖစ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ႔ေကြ႔ပတ္
ျပီး သြားရတာ...။ အဲ႔ဒီေကြ႔က အဲ့ဒီေဒသမွာ နာမည္ၾကီးေနတဲ့ ၉ေလာင္းေကြ႔ပါတဲ႔...။ လူ၉ေယာက္ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း
ကားေပၚက ျပဳတ္က်ျပီး ေသသြားတာ။ ေသသြားတဲ႔ အေၾကာင္းက ဒီလို...။
ကၽႊန္ေတာ္တို႔ တပ္ျမိဳ႔မွာ အဲ႔တုန္းက အျငိမ္႔ပြဲ ရွိေရာတဲ႔...။ အဲ႔အခ်ိန္မွာ ရြာဘက္ကလူေတြက ျမိဳ႔ေပၚကို အျငိမ္႔ပြဲ လာၾကည့္ၾကတာ...။ ေသသြားတဲ႔ လူ၉ေယာက္ကလည္း ျမိဳ႔ေပၚကို အျငိမ္႔လာၾကည့္ခ်င္လို႔ ဆိုျပီး
ကားၾကံဳေစာင္႔ေနတာ...။ အဲ႔အခ်ိန္မွာ သစ္လံုးအၾကီးၾကီး ေတြကိုသံၾကိဳးၾကီး ေတြနဲ႔ပတ္ျပီး တင္လာတဲ႔
သစ္လံုးတင္ကားတစ္စီးကုိ ေတြ႔ေတာ႔ သူတို႔က လိုက္ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာတယ္..။ ကားသမားကလည္း လိုက္လို႔
အဆင္မေျပ ေလာက္ဘူး..။ ထိုင္စရာမရွိဘူးလို႔ ေျပာတယ္...။ သူတို႔ကလည္း အျငိမ္႔တအားၾကည့္ခ်င္
ေနေတာ႔ သစ္လံုးေတြေပၚကပဲ ထိုင္လုိက္ပါ႔မယ္လို႔ ေျပာျပီးလုိက္လာၾကတာေပါ႔...။ အဲ႔လိုနဲ႔ အဲ႔ဒီေကြ႔
လည္း ေရာက္ေရာ သစ္လံုးကားက အရွည္ၾကီးဆိုေတာ႔ ေကြ႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ သစ္လံုးတင္ထားတဲ႔
ေနာက္တြဲက ရမ္းခါျပီး သံၾကိဳးေတြေျပျပီးေတာ႔ သစ္လံုးေတြ အကုန္ျပဳတ္က်တာ..။ သစ္လံုးေပၚထုိင္
လုိက္လာတဲ႔ လူ၉ေယာက္လံုး အဲ႔ေနရာမွာတင္ သစ္လံုးေတြပိၿပီးေတာ့ ပြဲခ်င္းျပီး ဆံုးသြားၾကတာ။
အဲ႔လိုလည္း ျဖစ္ျပီးေရာ ေသာင္းက်န္းလိုက္တာ...ေနာက္ဆံုးဘုန္းၾကီးပင္႔ျပီး အဲ႔ေနရာမွာ
ပရိတ္ရြတ္ရတယ္။ အဲ႔ဒါလည္း ခုထိမကၽႊတ္ေသးဘူးတဲ႔။ အကိုၾကီးကေတာ႔ ကၽႊန္ေတာ္တို႔ကို
အဲ႔ေလာက္ပဲ ေျပာျပတာေပါ႔ေနာ္။ ေနာက္ပိုင္း ျမိဳ႔ထဲကလူေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးလာေတာ႔မွ သူတို႔ေျပာျပလုိ႔
သိရတာက ကၽႊန္ေတာ္တို႔ကို စိတ္ဆိုးတဲ႔အကိုၾကီးက သူကိုယ္တိုင္ အေျခာက္ခံခဲ႔ရေတာ႔ ကၽႊန္ေတာ္
တို႔ကို သူ႔လိုျဖစ္မွာဆိုးျပီး ဆူမွန္းသိေတာ႔တယ္။ သူ႔တုန္းကဆိုရင္ ၂ရက္ေလာက္ ဖ်ားသြားတယ္တဲ႔။
ဒါေၾကာင္႔မို႔လို႔ သူအေျခာက္ခံရတာကို ထည့္မေျပာတာေနမွာ။
သူအေျခာက္ခံရပံုက ကၽႊန္ေတာ္တို႔တပ္ကေန ဆိုင္ကယ္နဲ႔သြားမယ္ ဆိုရင္၃နာရီေလာက္ ေမာင္း
ရတဲ႔ ရခိုင္ရိုးမေပၚက ရြာတစ္ရြာမွာ အဲ့ဒီအစ္ကိုၾကီးက စခန္းထိုင္ဖို့ တာဝန္က်တယ္။ တစ္ေန႔က်
ေတာ႔ သူကဆိုင္ကယ္ အသစ္တစ္စီး ၀ယ္လာျပီး တပ္ကိုျပန္ခ် လာပါေရာ။ ဆိုင္ကယ္လာၾကြား
တာနဲ႔ တူပါတယ္။ ၿပန္လာတဲ႔အခ်ိန္ကလည္း ညေနဘက္၅နာရီေလာက္ စထြက္လာတာတဲ႔။
၆ခြဲေလာက္ဆို ပတ္၀န္းက်င္က ေမွာင္ေနျပီ။ ေဆာင္းတြင္းဘက္ကလည္းၿဖစ္ၿပန္ေတာ႔ပိုဆိုးတာေပါ့။
လေရာင္ေလးကေတာ႔ နည္းနည္းရွိတယ္တဲ႔။ သူဆိုင္ကယ္ေမာင္းလာရင္းနဲ႔ ကၽႊန္ေတာ္တို႔ အျငိမ္႔ပြဲသြားတဲ႔ရြာ
ကုိ လည္းေက်ာ္လာျပီးေရာ.........အမွတ္မထင္ ေဘးဘက္ကိုၾကည့္လိုက္တာ...
ကမ္းပါးယံေတြေပၚကို ကုတ္ကပ္ျပီး တြယ္တက္လာေနတဲ့ အရိပ္ေတြကို တစ္ေနရာမွာ ၁ေယာက္ျမင္လိုက္ ေနာက္
တစ္ေနရာမွာ ၂ေယာက္တြဲျမင္လိုက္နဲ့တဲ့။ သူလည္းေၾကာက္လန္႔ျပီး ဆိုင္ကယ္ကို ေမာင္းေျပးလာ
တာ...၉ေလာင္းေကြ႔နားကို ေရာက္လာေရာတဲ႔...။ အဲ႔အခ်ိန္မွာ ဆိုင္ကယ္မီးေရာင္နဲ႔ လွမ္းျမင္ရတာက
ေက်ာက္တံုးေပၚမွာထိုင္ျပီး သူ႔ကိုၾကည့္ေနၾကတဲ့ လူတအုပ္။ အဲ့ဒီလူအုပ္ထဲမွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ပါတယ္။ က်န္တဲ႔သူေတြကို
ေတာ႔ေသခ်ာမသိဘူး႔။ အမ်ားၾကီးပဲတဲ႔...။ သူလည္းတအား ေၾကာက္ေနျပီ ။ဘာလုပ္ရမွန္းလည္းမသိ
ေတာ႔ဘူးေပါ႔...။ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ ေၾကာက္စိတ္ကေန ေဒါသစိတ္ျဖစ္လာျပီးေတာ႔ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ကြာဆို
ျပီး သူတို႔ေ၇ွ႔ကေန ျဖတ္ေမာင္းတာ..။ ေက်ာက္တံုးေတြက ဆိုင္ကယ္ေရွ႔မွာ ေရာက္ေရာက္လာတယ္တဲ႔..။
အဲ႔အခ်ိန္မွာ ေက်ာက္တံုးေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့ အရိပ္ေတြထဲက အမ်ိဳးသမီးက သူ႔ေနာက္ကေန လိုက္လာတာတဲ့။
ေက်ာက္တံုးတစ္တံုး လည္းပါတယ္..တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ေျပးလိုက္လာတာ။ ေက်ာက္တံုး ေရာ သရဲမေရာပဲတဲ႔....။
က်န္တဲ႔သူေတြကေတာ့ မလုိက္လာဘူး...။ ဒီတိုင္းပဲ ထုိင္ေနတာေပါ႔ ။ အဲ႔အကိုၾကီးလည္း ဆိုင္ကယ္ကို နင္းကန္
ေမာင္းေျပးတာ ေနာက္ဆံုး ကၽႊန္ေတာ္တို႔ တပ္ထိေတာင္ မေရာက္လိုက္ဘူး႔။ တပ္မေရာက္ခင္
စုေပါင္းဂိတ္ ထဲအတင္း၀င္ေျပးရတယ္တဲ႔။ အဲ႔ကေန တပ္ထဲကို အေဖာ္ေလးငါးေယာက္ေလာက္ သူ့ကိုၿပန္လုိက္
ပို႔ ရတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ၂ရက္ေလာက္ ဖ်ားပါေရာတဲ႔။ ေတာ္ေသးတယ္ ကိုယ္ေတြ၂ေယာက္
တည္း လမ္းေလွ်ာက္လာတုန္းက သရဲမ လိုက္မလာေပလို႔ေပါ႔...။ လိုက္လာလို႔ကေတာ႔ အေသပဲ
(ကိုယ္ေသမွာေျပာပါတယ္...:P)....ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ႔ ဟိုေနရာမွာ ဘာရွိတယ္ ဒီေနရာကဘယ္လို
ေျခာက္တာနဲ႔ ၾကားလာသိလာေတာ႔ ဘယ္မွကိုမသြားရဲ ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ ေတာ႔တာပဲ...။ ဒါေပမယ္႔
ေနာက္ေတာ႔လည္း ကိုယ္မွအေျခာက္မခံ ရေတာ႔ မေၾကာက္ေတာ႔ပါဘူး...ေလွ်ာက္သြားတာပါဘဲ..
(မွတ္ခ်က္။ ။ ၉ ေလာင္းေကြ႔ကိုေတာ႔ မသြားရဲဘူး.....:P)....အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္......။
by သရဲအေၾကာင္းေျပာၾကမယ္
0 comments:
Post a Comment