ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့

သူ႔မွာ ကိုယ့္မွာ
လက္ဆယ္ေခ်ာင္းပါတယ္...။
ဒီလက္ဆယ္ေခ်ာင္း
သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ...။

တခ်ဳိ႔က
လက္ငါးေခ်ာင္းသံုးတတ္
ေက်ာသပ္ရင္သပ္
ေခါင္းကေလးကိုသပ္ကာ
ေမတၱာပြားတဲ့သူက ပြား...
မာယာမ်ားတဲ့သူက မ်ား...။

တခ်ဳိ႔ကေတာ့
လက္ညႇဳိးနဲ႔လက္ခလယ္
လြယ္လြယ္ေလးေထာင္ျပ
ၾကည္ၾက... ေအးၾက...။

တခ်ဳိ႔က တစ္မ်ဳိး
ဆိုးဆိုးေကာင္းေကာင္း
အေၾကာင္းသိဖို႔
လက္တို႔ သတိေပးၾကေသး။

တခ်ဳိ႔ကလည္း
ျပိဳင္ပဲြတိုင္းမွာ အႏိုင္ရ
လက္မတေထာင္ေထာင္...။

တခ်ဳိ႔ကဆို
ျငိဳျငိဳျငင္ျငင္
အျပစ္တင္ စိတ္ဆိုး
လက္ညႇဳိးထိုး ရန္ရွာ...။

တခ်ဳိ႔ တခ်ဳိ႔မွာ..
လက္ဖ်ားခါျပီး
ေကာင္းခ်ီးေပးတဲ့သူကေပး
လက္ဖ်ားခါရင္း
ဟင့္အင္း ျငင္းတဲ့သူကျငင္း...။

အင္း...
သူေရာကိုယ္ပါ
လက္ဆယ္ျဖာစံုမိုး
ရွိခ္ိုးရင္း “ဘုရား” တရတာ
ေနာက္ဆံုး...
ေနာက္ဆံုးပါပဲ...ေလ...။

၀င္း၀င္းျမင့္ (နန္းေတာ္ေရွ႔)