တေခါက္ဆို တေခါက္ အေၾကာက္ပိုရတဲ့ ည

ကြ်န္ေတာ္.ရဲ.ကိုယ္ေတြ.သရဲေၿခာက္ခံရတဲ.ဇာတ္လမ္းေလးကို ေပတေလာကကိုစိတ္၀င္စားႀကသူမ်ား အတြက္ ဒီအေႀကာင္းအရာေလးကိုေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္....ကြ်န္ေတာ္.ရဲ.ကိုယ္ေတြ.ပါ။

           ကြ်န္ေတာ္ဘြဲ.ရခါစအလုပ္မရိွေသးတဲ.အခ်ိန္(၂၀၀၇-၂၀၀ဂ)ေလာက္ကလို.ေတာ.ထင္တယ္ဗ်...။ ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ.လိွဳင္ၿမင့္မိုရ္အိမ္ယာ...ကန္လမ္းထဲက ေမသေၿပရိပ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာ ညတိုင္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲအတူတူထိုင္ၿဖစ္တယ္ခင္ဗ်....။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက နယ္ကညီမတ၀မ္းကြဲတေယာက္က (၁၀)တန္းကိုရန္ကုန္မွာလာတက္ပါတယ္.....။သူ.ကို ဓမၼာရံုလမ္းထဲကေဘာ္ဒါေဆာင္တခုမွာေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစားမထားပဲ..day သေဘာမ်ိဳးထားပါတယ္...။ မနက္ဆိုေစာေစာသြားညဆို(၉)နာရီခြဲေလာက္ဆို သူ.ကိုကြ်န္ေတာ္က
သြားႀကိဳေပးရပါတယ္...။ ေန.စဥ္ေပါ.ဗ်ာ...ညဘက္(၉)နာရီမခြဲခင္....အဲ (၉)နာရီ(၁၅)မိနစ္၊မိနစ္(၂၀)ေလာက္ဆို..
ကြ်န္ေတာ္ကလက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကေနစက္ဘီးေလးနဲ.သြားႀကိဳတာေပါ.ဗ်ာ.....။

        သြားႀကိဳတိုင္းသြားႀကိဳတိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္သြားႀကိဳေနက်လမ္းတခုရိွတယ္ဗ်....။ အဲ.လမ္းကလူလဲမၿပတ္ဘူး..အၿမဲလုိလိုလူသြားလူလာရိွတယ္......။ေနာက္တလမ္းကလည္းသြားလို.ရေသးတယ္...။တခ်ိဳ.
ေနဘူးတဲ.သူေတြရိွပါလိမ္.မယ္....။ ဦးေမာင္ေမာင္ၿခံလမ္းဆိုတာရိွတယ္.....အဲ.လမ္းကဆိုပိုနီးတယ္...။ ဒါေပမယ္. အဲ.လမ္းကလူသြားလူလာေတာ္ေတာ္ကိုရွင္းတာ...။ စိတ္ေၿခာက္ၿခားဖုိ.လဲေကာင္းတယ္....။အေဆာင္ေတြလဲရိွတယ္...။ မိ္န္းကေလးေဆာင္
ေယာကၤ်ားေလးေဆာင္ေတြေပါ.ဗ်ာ....။ တခါတခါလဲအတြဲေတြခ်ိန္းေတြ.တတ္ႀကတယ္....။ သူတုိ.ကေတာ.အခ်စ္ေဇာနဲ.မို.ထင္တယ္..
မေႀကာက္ႀကဘူး....ဇာတ္လမ္းကခုမွစမွာဗ်...။

          တရက္... ကြ်န္ေတာ္ေဒါင္(လက္ဖက္ရည္ဆိုင္)မွာေဘာ္ေဘာ္ေတြနဲ.ေလေပါတာနဲနဲႀကာသြား
တယ္....။ သတိရလို.နာရီကိုႀကည္.မိေတာ.(၉)နာရီကခြဲဖို.(၅)မိနစ္သာသာေလာက္ပဲရိွေတာ.တယ္...။
မၿဖစ္ေတာ့ဘူး...ငါ.ညီမေတာ့...ငါ့ကိုေစာင္.ေနရေတာ.မယ္...သူတို.ေဘာ္ဒါေဆာင္နားမွာကလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြေပါတယ္ေလ...
အရက္ဆိုင္ကလဲရိွေသးတယ္...ဦးေမာင္ေမာင္ၿခံလမ္းကသြားမွပဲအဆင္ေၿပမွာ....အဲ.ဒါနဲ.စက္ဘီးကိုဦးေမာင္ေမာင္ၿခံလမ္းဘက္ကို...
ဦးတည္ပီးနင္းလိုက္တယ္....စိတ္ထဲကလဲထင္.ေနတယ္ဗ်...တခါမွလည္းဒီလမ္းကငါတေယာက္ထဲမသြားဖူးဘူး..ငါ.ေတာ့သရဲေၿခာက္ခံရရင္
ဒုကၡပဲလုိ.ေတာင္ေတြးလုိက္ေသးတယ္...အဲ.တေလာကလည္း..ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္သတ္ေသသြားတယ္ဆိုတဲ.သတင္းကလည္းရိွေသး...
ေအာ္...ဒီနားနဲ့...ဒီနားပဲ...ဘာမွေႀကာက္စရာမရိွဘူးဆိုပီးကိုယ္.ကို္ယ္ကိုအားေပးပီးေတာ့....နင္းသြားလိုက္တာ.....လမ္းထဲကိုေရာက္သြားပါ
ေရာဗ်ာ....နင္းရင္းနင္းရင္းနဲ.လမ္းရဲ.ထက္၀က္ေက်ာ္ေလာက္ေရာက္ေတာ. လူကႀကက္သီးထခ်င္သလိုလို...ေခါင္းပဲႀကီးလာသလိုလိုနဲ.
ၿဖစ္လာေရာ...ငါေတာ.သရဲမ်ားေၿခာက္ခံရမလားမသိဘူးဆိုတဲ.စိတ္ကထပ္၀င္လာၿပန္ေရာဗ်ာ....အဲ.လိုနဲ.ကြ်န္ေတာ္လည္းေရွ.ပဲဆက္ပီး
နင္းသြားလုိက္တာ...ကြ်န္ေတာ္.ေရွ့၀ါး(၂)ၿပန္သာသာေလာက္ေတာ.ရိွမယ္ထင္တာပဲ...ၿခံတၿခံရဲ့ေရွ.ကဓာတ္တုိင္ေလး(မီးေတာ.မလင္းဘူး..ကြ်မ္းေနတယ္ထင္ပါရဲ.)ေအာက္မွာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရပ္ေနတယ္ဗ်ာ...က်ေနာ္.စိတ္ထဲကေတာ.သူ.ေကာင္ေလးနဲ.ခ်ိန္းထားလုိ.ေစာင္.ေနတယ္ထင္ပါရဲ.ဆိုပီး....
ေတြးလိုက္မိေသးတယ္...ဒါေပမယ့္ဗ်ာ....နီးလာေလေလ...ေခါင္းကႀကီးလာေလ...ႀကက္သီးေမႊးညွင္းေတြကလဲထလာလိုက္တာေၿပာ
မေနပါနဲ.ေတာ.ဗ်ာ...အခုစာရိုက္ေနရင္းနဲ.ေတာင္ႀကက္သီးထလာတယ္...တကယ္တကယ္အပိုမေၿပာဘူး...ႀကံဳဖူးမွသိမယ္........။


      အနီးဆံဳးေနရာေရာက္လာေတာ့ဗ်ာ....ကိုယ္.ကိုယ္ကိုစိတ္ထဲကေၿပာမိတယ္...။ မႀကည္.နဲ.လံုး၀မႀကည္.နဲ.စက္ဘီးကိုၿမန္ၿမန္နင္းမွပဲဟလို.
အနားေရာက္ေတာ.(၂)ေပေလာက္ပဲကြာမယ္ထင္တယ္...။ စက္ဘီးလဲအၿမန္နင္းလို.မရ....မႀကည္.ဘဲနဲ.လည္းမေနႏိုင္ဘူး...။ ႀကည္.ၿဖစ္ေအာင္
သြားႀကည္.မိတယ္...။ ႀကည္.မဲ.ႀကည္.မိေတာ.လည္း ..မ်က္ႏွာတည္.တည္.ကိုသြားႀကည္.မိတာဗ်ာ...။ ေအာင္မေလး...အဲဒီမ်က္ႏွာတသက္လံုး
မေမ.ဘူး...။ လားလား....မ်က္ႏွာေၿပာင္ႀကီးဗ်ာ...။ သူ.ဆံပင္ေတြကအလယ္တည္.တည္.ကေနခဲြထားတာဗ်...ဖားယားခ်ထားရင္လဲတမ်ိဳး
ခုဟာႀကီးကတကယ့္ကို ပလိန္းမ်က္ႏွာႀကီးဗ်ာ....(ေကာ္ဖီမစ္ ပလိန္းမဟုတ္) ။ဘာဆိုဘာမွမပါဘူး...ကြ်န္ေတာ့ဘက္ကိုေမာ.ႀကည္.တာ...(မ်က္လံုးမရိွပဲနဲ.ႀကည္.တာ) မ်က္စိလဲမပါဘူး...ႏွာေခါင္းလဲမပါဘူး...ပါးစပ္ေပါက္လဲမရိွဆိုေတာ.ဒီကေကာင္လိပ္ၿပာကလြင္.ခ်င္ေနပီ...
ကြ်န္ေတာ္လဲ....ရတဲ.သရဏဂံုေလးကိုအမွီးအေမွာက္မတဲ့ေအာ္ပီးေတာ.စက္ဘီးကိုလႊတ္နင္းေတာ.တာ...ဘယ္ကေနဘယ္လိုညီမတက္
တဲ.ေဘာ္ဒါေဆာင္နားေရာက္သြားတယ္မသိဘူး.....ဟိုေရာက္ေတာ.က်ေနာ္....ဘာစကားမွမေၿပာႏုိင္ဘူး...ေဘာ္ဒါေဆာင္နားမွာ
သူငယ္ခ်င္းရဲ.ကြမ္းယာဆိုင္(နယ္သစ္ဦးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေဘး)က၀ိုင္းပီးေမးတာ...စကားေမးေတာင္မရႏုိင္ဘူး....သူတို.အေဖက....
ေရေလးတစ္ခြက္တိုက္ေတာ.မွ လူကနဲနဲသက္သာသြားပီးၿဖစ္သမွ်ၿပန္ေၿပာၿပႏိုင္တယ္...အဲ.နားကလူေတြကငါတုိ.ကိုလုိက္ၿပတဲ.
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ.ေႀကာက္စိတ္မေၿပလုိ. ႀကည္.ခ်င္ရင္ကိုယ္.ဘာသာကိုသြားႀကည္.ႀကဆိုပီးေၿပာလိုက္တယ္.....အဲ.ေန.ကစပီးအဲ.လမ္း
ထဲကိုကြ်န္ေတာ္အေဖာ္အနဲဆံုး၃ေယာက္ေလာက္မပါရင္မသြားရဲေတာ.တာဒီေန.ထက္ထိပါပဲ.ဗ်ာ.....တစ္ခါဆိုဆိုသေလာက္ပါပဲဗ်ာ။


ကိုယ္ေတြ့ၿဖစ္ရပ္မွန္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ၿပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်ေပးပါေသာ ကိုUzimaki Soe Payအား Admin မ်ား အားလံုးမွ
အထူးေက်းဇူးတင္စြာၿဖင့္


အေဖာ္မပါပဲ ခရီးမသြားေတာ့သူ

(အက္ဒမင္-ရြာေတာ္ရွင္)
by facebook page