ကားႏွင့္တူယွဥ္ လုိက္ဖုိ႔ျပင္သည္

အဲဒီ ေနရာ က ကြ်န္ေတာ္ တုိ႕ ေက်ာက္ပန္း ေတာင္း ဘက္ကို မႏၱေလး -ရန္ကုန္ အျမန္ လမ္း မ ၾကီး ကေန ျဖတ္ ဆင္းျပီးေတာ႕ သြား တဲ႕ နားေပါ႕ ။
 ဒီ ဟာ ေရး လုိ႕ အဲဒီ နား က ျဖတ္သြား လုိ႕ လည္း မေၾကာက္ၾက နဲ႕ ဦး ။ တစ္ဦးႏွင္႕ တစ္ဦး ကံ က လည္း မတူ ႏဳိင္ပါဘူး ။
 ရန္ကုန္ -မႏၱေလး အျမန္ လမ္း မ ၾကီး ကေ န ဆင္းလုိက္ရင္ ေက်ာက္ပန္း ေတာင္း ဘက္ကို သြား တဲ႕ လမ္း အစ ပိုင္း မွာ ထမင္း ဆုိင္
 ေတြရွိတယ္ ဗ် ။ အဲဒါ နည္း နည္း ေက်ာ္သြား ရင္း တိုး ဂိတ္ ရွိတယ္ ၊ အဲဒီ တိုးဂိတ္ က ေန ဟို ဘက္ ကို ဆက္သြားလွ်င္
 (ေက်ာက္ပန္း ေတာင္ းဘက္ ) လမ္း မွာ က နည္းနညး ္လူ ျပတ္ တယ္ ၊ အိမ္ ယာ လည္းနညး္တယ္ ၊ အနည္းဆံုး နာရီ
ဝက္ေလာက္ေမာင္း မွ ျပန္ ျပီးေတာ႕ လူ ေန အိမ္ေျခ ကိုိျပန္ ေတြ႕ ရတယ္ ။ ခု ျဖစ္ ပ်က္ ခဲ႕ တာ က ေတာ႕ လြန္ခဲ႕ တဲ႕
 ေျခာက္လပိုင္း ေလာက္ က ကြ်န္ေတာ္ ျမန္ မာ ျပည္ ကို ခဏ ျပန္ေတာ႕ ေတြ႕ ၾကံဳခဲ႕ ရ တာ ေလး ပါ ။
မွတ္ မွတ္ ရ ရ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႕ ျမန္ မာ ျပည္ အလယ္ ပိုင္း ဘုရားေတြ လွည္႕ ဖူးျပီးအျပန ္ေပါ႕ ။
အျပန္ ဆို တာ ရန္ကုန္ ကုိ တန္း ျပန္ တာ မဟုတ္ဘူး ၊ မႏၱေလး ကို အလွ်င္ ျပန ္တယ္ ။ ျပီး မွ ျပန္ ျပီးေတာ႕
ရန္ကုန္ကို ဆင္း တာ ပါ ။ အခု ေတာ႕ မႏၱေလး ကို အျပန္ ေပါ႕ ။ အဲဒီရက္ပိုင္း က ေလ ျပင္း ေတြ ေတာ္
 ေတာ္ ေလး ကို တုိက္ပါတယ္ ။ မွတ္ မိ တဲ႕လူေတြ မွတ္မိၾကမွာပါ ။ ဒ ါနဲ႕ ခု န က ေျပာ တဲ႕ လမ္း အပိုင္းက
ို ကြ်န္ေတာ္ တုိ႕ ကား က ည ဘက္ ဆယ္ နာ ရီခြဲ ေလာက္မွာ ေရာက္ပါတယ္ ။ ေက်ာက္ပန္း ေတာင္း မွာ
ထမင္းဝင္စား တာ က ည ကိုးနာရီ ခြဲ ေက်ာ္ေနျပီ ။ ထမင္း စား ျပီး ျပန္ ထြက္မယ္ လုပ္ မွ ဘီး က ထျပီးေတာ႕ ေပါက္ပါတယ္ ။
 ဒါနဲ႕ ေနာက္တစ္ဘီး ကို လည္းျပီးေတာ႕ ထပ္သြားတယ ္။ အဲဒီ ဘီ း ပါ ထပ္ေပါက္ပါတယ္ ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဘယ္ ကား
 ျပင္ ဆုိင္ ဘီးဖာဆို္င ္မွမဖြင္႕ ေတာ႔ပါဘူး ။ ဒါနဲ႕ကြ်န္ေတာ္ တုိ႕ လည္း ၾကံဳရာ ဆုိင္ကိုေမးျပီးေတာ႕ မနည္း ကို အကူ အညီ
 ေတာင္းျပီးေတာ႕ ဘီးဖာခုိင္းျပီး ျပန္ ထြက္ခဲ႕ ပါတယ္ ။ ဒီ ေလာက္ဇာ တာ က် ေန တာ ေတာ္ ေတာ္ ေလး ကို ကိုယ္႕
ဘာ သာ ကိုယ္ မရိပ္ မိခဲ႕ပါဘူး ။ဒီ လုိ နဲ႕ ကား ဘီး ႏွစ္ခါဖာျပီးေတာ႕ ဆက္ထြက္လာ ခဲ႕ ပါတယ္ ။ ခု န က ေျပာ တဲ
 လမ္း ပိုင္း နား ေရာက္ေတာ႕ ည ၁၁ ထုိးပါေတာ႕မယ္ ။ အေရွ႕ခန္း မွာ က ကား ေမာင္းတဲ႕ အကို တစ္ေယာက္ရယ္၊
 ဦးေလး ရယ္ ထုိင္ပါတယ္ ။ အေနာက္မွာ က ကြ်န္ေတာ ္ရယ္ ၊ ေနာက္ထပ္ဦးေလး တစ္ေယာက္ရယ္ ၊ သူ႕မိန္း မ ရယ္
၊ ေနာက္ အမ ႏွစ္ေယာက္ရယ္ ၊ ကေလး ေလး သံုးေယာက္ ပါ ပါ တယ္ ၊ အားလံုး ဆယ္ ေယာက္ ပါတယ္ ကေလး ေတြ
 ပါတြက္ ရင္ေပါ႕ ။ ဒါနဲ႕ ကား လမ္း ေပၚကို သစ္ပင္ ေတြ အျမစ္ က ကြ်တ္ျပီးေတာ႕ က် ေန တာ ေတြလည္း ေရွာင္ေမာင္း
 ရ သလုိ၊ေလကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ကိုျပငး္ပါတယ္ ။တစ္ခါ တစ္ေလ ကား ပါ ေလ ထဲ စီးပါသြားသလုိပါပဲ။ကား က
 Hiace ပါ ။ အဲဒီ အခ်ိန္ မွာ ေရွ႕ လမ္း ေပၚ က ေန လူ ႏွစ္ေယာက္ လွမ္းျပီးေတာ႕ တား ပါတယ္ ၊ သူတုိ႕ ကိုၾကည္႕
ရ တာလည္း (နည္းနည္းစုတ္ျပတ္ ေနပါတယ္ ) ။ လူ ေကာင္းနဲ႕လည္း မတူပါဘူ ။ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႕ (အရိုးသားဆံုးဝန္ခံရရင ္)
ေမာင္းေျပး ခဲ႕ပါတယ္ ၊ ကားေပၚမွာလည္း မိန္းမသားေတြ ပါလုိ႕ပါ ။ လူ လည္း အျပည္႕ပါ သူတုိ႕ကို ထပ္ျပီးေတာ႕ တင္ေပး
 စရာ ေန ရာ မပိုပါဘူး ။ ျပီးေတာ႕ တစ္ေယာက္တည္းလည္း မဟုတ္ ၊ ႏွစ္ေယာက္ ဆုိေတာ႕ လူ ေကာင္းလားလူဆိုးလား
ေဝခြဲမရလုိ႕ပ ါ။ ထားပါေတာ႕ ။ ဒါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ တုိ႕ ကား ဆက္ေမာင္း လာ ခဲ႕ပါတယ္ ။ကားေပၚက လူ ေတြအားလံုး
 အဲဒီ လူ ႏွစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ ခဲ႕ပါတယ္ ။ သူတုိ႕ ေတြ ကလမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းလွမ္းတားတာပါ ။ ဘာ ဆုိင္ကယ္ ၊
ဘာ ကား မွ သူတုိ႕ နားမွာ မရွိပါဘူ း ။ ဆက္ေမာင္းလာရင္း ေနာက္ထပ္ငါး မိနစ္ေလာက္ေန ေတာ႕ ေနာက္ထပ္လူ
ႏွစ္ေယာက္ ထပ္တားျပန္ပါတယ္ ။ အမွုမဲ႕အမွတ္မဲ႕ နဲ႕ပါ ၊အားလံုးက ေလျပင္း တုိက္လုိ႕ ဆုိင္ကယ္ေတြ ပ်က္ တာ ၊
ကားပ်က္တာ ျဖစ္ေနလုိ႕ မ်ား ကားလာ တားတာလား လုိ႕ ထင္မိပါေသးတယ္ ။ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ခု န က တားတဲ႕လူ ႏွစ္ေယာက္ပါပဲ ။
အဲဒါ ကို စ ျပီးသတိထားမိတာ က ကားေမာင္း တဲ႕ အကို ၾကီး နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ နဲ႕ ပါ ။ ေနာက္ေတာ႕ ဦးေလး ပါ သတိထားမိ ပါတယ္ ။
 ဟို အကို ၾကီး က ေတာ႕ ေလျပင္း ေန တာ ကို ေတာင္ မွ ကား က လမ္း ေပၚ ကေန ဦး က ေရႊ႕ ေရႊ႕သြားတာ ကို ဂရု မစိုက္ေတာ႕ပါဘူး ။
 ကီလို ခုနစ္ဆယ္ေလာက္ထိ တင္လာ ပါျပီ ။ သူ က ေဘး လူ ေတြ ေၾကာက္မွာစုးိလု႕ိဘာ မွမေျပာေပမယ္႕ မ်က္ႏွာမွာအထင္းသားေပၚ
ေန ပါတယ္ ။ ကား ေမာင္းသမား က အရွိန္ထပ္ျမွင္႕ ေတာ႕ ဦးေလး က အရွိန္ေလွ်ာ႕ခုိင္းပါတယ္ ၊ အဲဒီ အကို ၾကီး မေလွ်ာ႕ပါဘူး ။
 ဒါနဲ႕ အခ်င္း ခ်င္း ေအာ္ဟစ္ ေငါက္ ငမ္းျပီးေတာ႕ ကား ကို ခ်က္ခ်င္းရပ္ခုိငး္လုိက္ပါတယ္ ။ ဦးေလး က တက္ေမာင္းပါတယ္ ၊
 မွန္ မွန္ပါပဲ ။ ဒါေပမယ္႕ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ျမန္ ျမန္ သြားပါေသးတယ္ ။ လီဗာ ကို နင္း နငး္ လုိ္က္လုိ႕ ပါ ။ ပံုမွန္ မဟုတ္ပါဘူး ။
 အဲဒီ အခ်ိန္မွာကားေပၚ က အမ်ိဳးသမီးေတြ လည္း ဘုရားစာေတြ ရြတ္ကုန္ပါျပီ ။ သူတုိ႕လည္းပါးစပ္ က ထုတ္ မေျပာေပမယ္႕
သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္ ။ကေလ းေတြ က ေတာ႕ အိပ္ ေပ်ာ္ေနလုိ႕ မသိၾကပါဘူး ။ ဒါနဲ႕ ည ၁၂ နာရီ မတ္တင္းမွာ အျမန္
လမ္းေပၚ တက္ မိပါတယ္ ။ အဲဒီ ေနာက္ပိုင္းကို ဦးေလး ပဲ ဆက္ေမာငး္ပါတယ္ ။ မနက္ သံုးနာ ရီ ခြဲ ေလာက္မွာ မႏၱေလးကို ေရာက္ပါတယ္ ။
ပင္ပန္းတာ ေတြ နဲ႕ အိပ္ခ်င္ေပမယ္႕ အားလံုး မအိပ္ေသးပါဘူး ။ ေျခ လက္ ေရေဆးျပီးေတာ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြ အခန္းထဲဝင္သြားမွ
 ဦးေလး ေရာ ဟို အကို ၾကီး ပါ ေျပာ ပါတယ္ ။ ငါတ ုိ႕ကား ကို တား တဲ႕ ေကာင္ေတြ လူေတြ မဟုတ္ဘူးဟ ။ သိလား ၊ ပထမတားတယ္ ။
ေနာက္ တစ္ခါတားတယ္ ။ ေနာက္ ငါ တုိ႕ ကား လည္း ေမာင္းေျပး ေရာ ေနာက္ ကေန ေျပး လုိက္ လာ တာ ။ မငး္ တုိ႕ ေတာ႕ မသိဘူး ၊
 ငါ ကား ကီ လုိ ခုနစ္ဆယ္ ရွစ္ဆယ္နဲ႕ေမာင္းတာေတာင္မွ မီ လာ တယ္ ။ ငါလည္း ေၾကာက္တာန႕ဲ အျမန္ ေမာင္းတာ လို႕ အကို ၾကီး ကေျပာပါတယ္ ။
ဦးေလး က လည္း ငါ ေမာင္း ေတာ႕ ငါ ဘက ္မွန္ ထဲကေန ေျပး လုိက္ ေန တာ ေတြ႕ လုိ႕ ဘုရားစာ ဆုိျပီးေတာ႕ အရွိန္ကို တစ္ခါတစ္ေလ
သတိလက္လြတ္ တင္တင္ မိေသးတယ္လုိ႕ ေျပာပါတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ အျမန္လမ္းေပၚ တက္ တဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ႕ လုိက္ မလာ ေတာ႕ဘူးလုိ႕ ဆုိပါတယ္ ။
ကြ်န္ေတာ္ က ေတာ႕ လုိက္ လာ တာ မေတြ႕ ခဲ႕ေပမယ္႕ ႏွစ္ခါတိတိ ကား တား တာ ကို ေတာ႕ ေသေသခ်ာခ်ာၾကီးေတြ႕ခဲ႕ ရပါတယ္ ။
 ျမန္ မာ လူ မ်ိဳး ရုပ္ေတြ ပါ ပဲ ။ ဘာ လုိ႕ မကြ်တ္ မလြတ္လဲ ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္ လည္း အဲဒီ ေန ရာ ကို ျဖတ္သြားျဖတ္လာ သာ လုပ္ခဲ႕တဲ႕အတြက္ မသိခဲ႕ပါဘူး ။
ျမန္ မာ ျပည္ ျပန္ တုန္း အမွတ္ တရ ေလးတစ္ခုေပါ႕ ။
အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။

by facebook page